"Ο κακός της περιοχής Εξαρχείων" -δηλαδή εγώ- διανύοντας τότε τον εξηκοστό όγδοο χρόνο της ζωής μου, (σήμερα εβδομήντα εννέα) μέσα σε βασανιστικές συνθήκες μιας τύχης αγαθής, είδα κι άκουσα πολλά, τράβηξα σκληρό κουπί, που άλλοι το λένε "εμπειρία" κι άλλοι "περιπέτεια ζωής", αμύνθηκα σ ό,τι μου προκαλούσε αηδία, αντιστάθηκα σε όλα εκείνα στα οποία οι άλλοι ομότεχνοι γύρω μου, αργά ή γρήγορα, υπέκυψαν συν τω χρόνω στους συρμούς, και γαντζώθηκα ως ναυαγός, αφού κανείς δεν μου πέταξε ένα σωσίβιο, σ όλες τις γενιές, μετά το 1950, ενώ ταυτόχρονα προδόθηκα από όλες τις "γενιές" που περάσανε από την σπονδυλική μου στήλη και εν τέλει λιποτάχτησαν....
Τα κείμενα που βρίσκονται εντός των σελίδων αναφέρονται σε παραβάσεις συγγραφέων, καλλιτεχνών και ποικίλων εκφραστών τέχνης, οι οποίοι μέσω τεχνασμάτων ή και εξαιτίας εσωτερικών κινήτρων αναίρεσαν την κανονικότητα που περιείχαν οι διάφορες μορφές δημιουργίας μέχρι εκείνη τη στιγμή....
Για να διηγηθεί κανείς και να περιγράψει στην πληρότητά της τη χασιστική ψευδαίσθηση, χρειάζεται ένας ολόκληρος τόμος, και βέβαια ένας απλός επιφυλλιδογράφος, δεν θα επέτρεπε ποτέ στον εαυτό του να αποτολμήσει ν αναπλάσει εξ αρχής την Αποκάλυψη....
Από την άμμο του Περναμπούκο ως τα χιόνια του Κλοντάικ, από τη Βαρκελώνη του 30 ως την Αθήνα του 50 από τους αρουραίους της Κέρκυρας ως τα παραισθησιογόνα μανιτάρια, τα ελάφια, τις αντιλόπες και τις λυπημένες λιβελλούλες του απαγορευμένου δάσους της έκστασης, από τον Ιερώνυμο Μπος ως τον Βαν Γκογκ, από τα φαντάσματα δηλητηριωδών δεσποινίδων ως το αχανές, παράγωνο σαλόνι του Τρελόσπιτου, ούτε μια τρίχα δεν απέχει η παράκρουση από τη λογική, το βουντού από την προσευχή, η Κόλαση από τον Παράδεισο, ο Θεός από τον Διάβολο....
Κάθε λίγο και λιγάκι, σε εφημερίδες, περιοδικά και βιογραφικά λεξικά, πέφτω πάνω σε περιγραφές της ζωής μου, όπου με όμορφες φράσεις μαθαίνω πως έγινα αλήτης προκειμένου να σπουδάσω Κοινωνιολογία....