Ελιά, η υπεραιωνόβια, σύμβολο ειρήνης και σοφίας, η ήρεμη δύναμη, υπόσχεση για το αύριο, πανταχού παρούσα σε κάθε πολιτισμική παράδοση από την Κρήτη, ως τη Θράκη...
Ξεπλένοντας τη ζωή από τις στάχτες του χτες …Γέμισαν λεμονανθούς τα κλαδιά το άρωμα ερεθίζει τις αισθήσεις όπως τότε, τρομακτικά ήρεμη εγωιστικά μόνη αναγνωρίζοντας τη φυσική ευθύνη στη συνάντηση με την αλήθεια απελευθερωμένη από ψευδαισθήσεις και από την ύλη, τώρα πια...
Απ'' αρχής μέχρι τέλους του έργου, μέσω του εκπληκτικού από κάθε άποψη λόγου του Γιάννη Παπαθεοδώρου, ο αναγνώστης έρχεται σε άμεση επαφή με τα δρώμενα των σχετικών μυθολογικών παραδόσεων και κυρίως με τους αλλεπάλληλους ψυχικούς κραδασμούς της Μήδειας,
Οι ιστορίες που πραγματεύεται: Πραγματικά, τι έκανες στον πόλεμο γιαγιά; Ένας πατέρας περπατά τον δρόμο του γιου του ή μήπως είναι κόρη του; Σαν κάτι έλθει, το τοπίο αφουγκράζεται...
Πετσέτα Θαλάσσης Ένα δελφίνι με τα κύματα χορεύει σ'' ένα συρτάρι διπλωμένο σκοτεινό, την ευτυχία από άλλους δε γυρεύει και δεν αντίκρισε ποτέ του το βυθό...
Σ’ αυτό το βιβλίο: Όρνιθες (Η χώρα των πουλιών) Ειρήνη Βάτραχοι Έχω τη γνώμη ότι το Θέατρο θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ μαθητές και δασκάλους να κάνουν πιο ευχάριστη και διασκεδαστική (και κατά συνέπεια πιο αποδοτική) τη διαδικασία της μάθησης...
Το βιβλίο βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά, είναι μεν γραμμένο με μυθοπλαστική τεχνική, αλλά όλα τα στοιχεία που περιέχονται σε αυτό είναι απολύτως αληθινά, προϊόντα έρευνας και γνώσης: πως η θάλασσα και οι δαίμονές της δεν δαμάζονται, η πάλη μαζί τους...