Από τη στιγμή της δημοσίευσης της Ηθικής, το 1677, οι ιδέες του Σπινόζα προκάλεσαν, σύμϕωνα με τους πιο ποικίλους προσανατολισμούς, ένα ενδιαϕέρον, που έκτοτε παραμένει αμείωτο...
Ο Tractatus Logico-Philosophicus (1921), η βίβλος του φιλοσοφικού κινήματος της λογικής ανάλυσης που δέσποσε τη δεκαετία του 1930, καθιέρωσε τη στροφή προς τη γλώσσα ως το καθαυτό αντικείμενο της φιλοσοφικής έρευνας...
Αν ο αρχαίος κόσμος βρήκε το τέλος της αναρχίας στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ο Καθολικός κόσμος αναζήτησε το τέλος της αναρχίας στην Εκκλησία, που ήταν ιδέα, αλλά που δεν βρήκε ποτέ την κατάλληλη πραγμάτωση.
The theories of some of the so-called pre-Socratic philosophers were viewed by leading avant-garde artists and thinkers as fundamental constituents of (what Yatromanolakis has called) the configuration of their own ontological past—constituents that for them were associated with an archaic, “dark” epoch...
Στην παρούσα εργασία του, ο Ντούσας, πραγματεύεται θέματα της φιλοσοφίας της ιστορίας από την οπτική της μαρξιστικής αντίληψης της ιστορίας -χωρίς να ταυτίζεται μαζί της-, όπως: Τι είναι η φιλοσοφία της ιστορίας και ποιο είναι το αντικείμενο έρευνάς της...
The present work is a critical description and evaluation of deconstructive double reading that Jacques Derrida applies to certain texts of the philosophical tradition to demonstrate the way in which fundamental binary hierarchical oppositions of Western thought are undone, displaced or deconstructed by the very text in which they are inscribed...
Οι Τυχαίοι έρωτες εκτυλίσσονται ένα βράδυ του Μάρτη του 1978 στο σπίτι μιας αεροσυνοδού στο Κολωνάκι, όπου κεντρικό ρόλο διαδραματίζει ο Ζαν Πωλ Σαρτρ (1905-1980) με την θεωρία του για τον υπαρξισμό και ιστορίες από την ζωή του...
…«Κι αν σου έλεγα ότι οι Ελεύθεροι Τέκτονες, είναι αυτοί οι οποίοι έθεσαν ως μία μόνο από τις επιδιώξεις τους, το να ελαχιστοποιήσουν – όσο είναι δυνατόν – αυτές τις διαιρέσεις που καθιστούν τους ανθρώπους εξαιρετικά ξένους μεταξύ τους;»… Μ’ αυτά τα λόγια ο Φαλκ περιγράφει το όνειρο οι άνθρωποι να ζουν μαζί, ενωμένοι και αδελφωμένοι, σε μια Φωτισμένη κοινωνία, ενώ έμμεσα χαρακτηρίζει τον Ελευθεροτεκτονισμό ως μία δεξαμενή ελεύθερης σκέψης και χώρο κοινωνικής προόδου...
Είναι δυνατόν οι πολιτικές και ηθικές αξίες να θεμελιωθούν ορθολογικά; Αν κάθε κοινωνία ορίζει τα δικά της κριτήρια για το καλό και το κακό, το δίκαιο και το άδικο, μπορούν να υπάρξουν καθολικά έγκυρες νόρμες; Η υπόθεση πως δεν υφίστανται ακλόνητα θεμέλια για την πολιτική και την ηθική μπορεί άραγε να οδηγήσει κάπου αλλού πέρα από τον πλήρη σχετικισμό, μια κατάσταση στην οποία ο γόρδιος δεσμός κόβεται με βάση την αυθαίρετη απόφαση του εκάστοτε χειριστή του ξίφους; Ερωτήματα σαν αυτά βρίσκονται στην καρδιά όχι μόνο της φιλοσοφίας και των κοινωνικών επιστημών, αλλά και των καθημερινών μας προβληματισμών, όταν παραδείγματος χάρη κάνουμε λόγο για την «κρίση αξιών» που χαρακτηρίζει τις σύγχρονες κοινωνίες...