"Πόσο νομίζεις ότι ξέρουμε τους άλλους; Με ποιον τρόπο τους μαθαίνουμε; Ποιο μέρος του εαυτού τους μας είναι προσιτό; Eλάχιστο, θαρρώ -κι αυτό γιατί επιλέγουμε το κομμάτι τους εκείνο, με το οποίο μάλλον τους εαυτούς μας αναγνωρίζουμε, μετατρέποντας τους γύρω μας σε κάτοπτρα χρηστικά και μάλιστα χρηστικά των συναισθημάτων μας- μόνον έτσι υπάρχουμε: καταχραστές των αγαπημένων μας, αφού εις βάρος τους διαπράττουμε την εχθρικότατη πράξη της αγάπης"....