Ο παρών τόμος περιλαμβάνει Κατηχήσεις του εν κόλποις του ουρανίου Πατρός πλέον αναπαυομένου αειμνήστου Γέροντός Αιμιλιανού, οι οποίες εκφωνήθηκαν, κατά την πλειονότητά τους, τα έτη 1979-1983...
Το βιβλίο του Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη Ζηζιούλα ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, Μελέτες περί του προσώπου και της Εκκλησίας, αποτελεί την εδώ και πολλά χρόνια αναμενόμενη μετάφραση και έκδοση στα ελληνικά του έργου Being as Communion, Studies in Personhood and the Church, το οποίο εκδόθηκε το 1985...
Η παρουσία της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας στην αθωνική πολιτεία έχει μακραίωνη ιστορία, ενώ είναι συνδεδεμένη και με την άνθιση του μοναστικού βίου στο Άγιον Όρος την τελευταία πεντηκονταετία...
Ελληνίδες, Αρμένισσες και Τουρκάλες περνούσαν τώρα βαδίζοντας η μια δίπλα στην άλλη σαν μια οικουμενική λιτανεία, απευθύνοντας, προς όσους επέμεναν στο εμβατήριο της εκδίκησης, τη γεμάτη πόνο αλλά και ελπίδα ικεσία για ειρήνευση μέσα στην κατάνυξη της απόλυτης σιωπής που απλωνόταν σ’ εκείνο το χωριό όπου οι γυναίκες έτρεχαν να ξεγεννήσουν η μια την άλλη με τις μπακιρένιες χύτρες γεμάτες με κοχλακιστό νερό και προσευχόμενες, οι μεν στα ελληνικά, οι δε στα αρμένικα και οι υπόλοιπες στα τούρκικα, στον ίδιο πολυεύσπλαγχνο Θεό...
Μια γυναίκα, η Φιορούλα, γεννημένη σε ένα μικρό, φτωχό νησί του Αιγαίου το 1900 ζει ως τον θάνατό της το 1990 γνωρίζοντας τις ίδιες τύχες με το νησί και συμβιώνοντας με την ιστορία του: φτώχεια, ανέχεια, πείνα, στερήσεις, πόλεμοι, κατοχές, απανωτές στρατεύσεις των ανδρών, από κοντά και η προσωπική καταλαλιά του κόσμου...
Τα κτίρια είναι «χτισμένα κείμενα», κείμενα που καταγράφουν και αφηγούνται τις ιστορίες των ανθρώπων που τα έχτισαν, αλλά και εκείνων που κατοίκησαν εκεί στο παρελθόν ή κατοικούν ακόμη μέχρι σήμερα στους χώρους τους...
Στα δύο μικρής έκτασης αλλά μεγάλης θεωρητικής και κλινικής σημασίας κείμενα των Claude Léger και Jean-Pierre Drapier ευελπιστούμε ότι οι αναγνώστες –ειδικοί και μη– θα βρουν μιαν εμπεριστατωμένη εισαγωγική παρουσίαση των πολυδαίδαλων σχέσεων της ψυχιατρικής με την ψυχανάλυση, καθώς και της ευθύνης που η δεύτερη καλείται να επωμισθεί, ιδιαίτερα σήμερα που η περιγραφική φαινομενολογία του συμπτώματος επεκτείνεται ολοένα επιβάλλοντας τη σιωπή του υποκειμένου...