Ο χρόνος τρέχει και καταπίνει τα πάντα στο πέρασμά του, μικρά ή μεγάλα, γράφει κανείς, παλεύοντας να γαντζωθεί σε κάποια χαραμάδα προτού τον συνθλίψει ο σισύφειος λίθος, ξανακοιτάζει κάθε τόσο τα γραφτά του, πάντα απαράλλαχτα, πάντα ίδια, στο βάθος, μονάχα οι λεπτομέρειες πάνω στα πρόσωπα δίνουν την αυταπάτη της αλλαγής -σκυμμένοι σε παλιές φωτογραφίες, ζούμε, πεθαίνουμε κάθε μέρα σε μια περίληψη ποηγουμένων....