Ο Μαιγκρέ, προτού βγει, πήρε απ’το πορτοφόλι του ένα φύλλο χαρτί καρφιτσωμένο με ένα διοικητικό διαβιβαστικό που έγραφε: «Σας αναγγέλλω ότι θα διαπραχθεί φόνος στην εκκλησία του Σαιν-Φιάκρ, κατά τη διάρκεια της πρώτης λειτουργίας της Ημέρας των Ψυχών »...
Ποια τύχη μπορεί να έχει μια γυναίκα ορφανή και από τους δύο γονείς, μαύρη και νάνος, που μεγαλώ νει με την εργάτρια γιαγιά της σε μια φτωχογειτονιά της επαρχίας; Στα δεκαπέντε της χρόνια, η ηρωίδα ‒που δεν θα μάθουμε ποτέ το όνομά της‒ αφήνει τη γειτονιά που μεγάλωσε και τους ανοχύρωτους ανθρώπους της, «εκείνους που ο κόσμος θα ήθελε να εξαφανίσει», για να αναζητήσει την οικογένεια της καρδιάς της, να βρει την ταυτότητά της, να γνωρίσει τον κόσμο...
Ο ΝΤΕΗΒ ΓΚΑΛΛΟΟΥΕΫ, ωρολογοποιός σε ένα χωριό στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης, έχει αφοσιωθεί στην ανατροφή του γιου του από τη μέρα που τον άφησε η γυναίκα του...
ΣΤΟ ΙΔΙΟΤΥΠΟ ΑΥΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του Σιμενόν, ο ήρωάς του επιθεωρητής Ζυλ Μαιγκρέ μπαίνει σε διάλογο με τον συγγραφέα του, και πολλές φορές τού κάνει αυστηρότατη κριτική για το πώς τον παρουσιάζει...
Σε ό,τι αφορά προσωπικά τον Kέες Πόπινγκα, πρέπει κανείς να παραδεχτεί ότι στις οκτώ η ώρα το βράδυ υπήρχε ακόμη χρόνος, καθώς το πεπρωμένο του δεν είχε ακόμη καθοριστεί...