Πέντε ιστορίες όπου, με θαυμαστή ευαισθησία και εντελώς αβίαστα, συμπλέκονται διαφορετικά αφηγηματικά είδη: ο μύθος, το χρονικό, η μυθιστορία, το παραμύθι, το διήγημα, και όπου η γλωσσική φαντασία συνυφαίνει τη χαρά με μια λεπταίσθητη, συχνά απρόσμενη, μελαγχολία, ένας αλλόκοτος, γοητευτικός κόσμος, φορτωμένος με όλα τα δώρα της αφήγησης (ιππότες, μάγους, βασιλείς, πριγκίπισσες, θεούς, ζώα που μιλούν και ζωγραφιές που ζωντανεύουν, πολέμους, θυσίες και προσκυνήματα), ιστορημένος με μια γλώσσα που σε κάθε αράδα βρίσκει, χωρίς να την επιζητεί, την έκπληξη....
Μετά τον πολυσυζητημένο "Θάνατο του Ιππότη Τσελάνο" (1988) και τις "Ιστορίες από τις Γραφές" (2001), η Θεοφανώ Καλογιάννη περνά αιφνιδιαστικά σ έναν αφαιρετικό, ποιητικό λόγο....