Το παρόν βιβλίο αποτελεί μια συνομιλία του Σαρλ Μελμάν με τον Ζαν-Πιερ Λεμπρέν και είναι η συνέχεια ενός άλλου βιβλίου υπό μορφήν διαλόγου, που εκδόθηκε προ εικοσαετίας και έφερε τον τίτλο Ο άνθρωπος χωρίς βαρύτητα: Το να απολαμβάνει κανείς με οποιοδήποτε τίμημα...
Έπρεπε πάση θυσία να ξαναβρεθεί με τη φυλή του, τη μάνα, τα αδέρφια, τους συγγενείς του και να ενωθεί μαζί τους στον αγώνα ενάντια στους καταπατητές της γης του...
Τι θα έκανες αν μάθαινες πως ένα πρόσωπο που θεωρούσες χαμένο για πάντα τελικά ζει; Τι θα έκανες αν μάθαινες πως ένα πρόσωπο που θεωρούσες ζωντανό έχει χαθεί δια παντός; Τι θα έκανες αν και στις δύο περιπτώσεις το πρόσωπο ήταν το ίδιο, ο μεγαλύτερος έρωτας που είχες ποτέ; Σε μια ιστορία όπου ο ρομαντισμός προσπαθεί να τα βγάλει πέρα στον κόσμο του σουρεαλισμού, ο έρωτας γίνεται οδηγός σε ένα ταξίδι ανάκτησης ενός ξεχασμένου εαυτού...
Τούτο το αφιέρωμα στη γυναικεία ποίηση φιλοδοξεί, λοιπόν, να αφουγκραστεί το ίδιο και να επικοινωνήσει στο κοινό τον σφυγμό του γυναικείου ποιητικού παρόντος, όπως οξυγονώνεται από τα πάθη και το πάθος των καιρών, όπως γονιμοποιείται από σπόρους τωρινούς, βαθιά σπαρμένους στα χωμάτινα κοινωνικά εδάφη, των οποίων την έξοδο από την αδράνεια και την πρώτη ανάσα στα εγκόσμια κατορθώνουν δεκαέξι γονιμοποιοί γραφίδες...