Σε έναν κόσμο που έχει γεμίσει θλίψη και δυστυχία, επίπλαστη χαρά και ανάγωγη ψυχαγωγία, σε έναν κόσμο βιαστικό και απόλυτα υλιστικό, όπου η μουσική υπάρχει μόνο για να καλύπτει σιωπές, όπου ο πλούτος επενδύεται σε όπλα, σε ταξίδια στο διάστημα και σε κατασκευασμένες τρομοκρατίες, σ αυτόν τον επίφοβο κόσμο, ας τολμήσουμε να κοιταχτούμε στα μάτια, ας τολμήσουμε να ελπίσουμε, να αγκαλιαστούμε για να διώξουμε τους εφιάλτες μας και τις αγωνίες μας....