H µοίρα των κατασκόπων όλου του κόσµου είναι να µην τους αναγνωριστεί ποτέ καµιά θυσία, ακόµα και µετά τον θάνατό τους, να µη µνηµονευτούν ούτε από τη χώρα τους και να µείνουν καταδικασµένοι στην αιώνια αφάνεια, παρόλο που προσφέρθηκαν µε αυταπάρνηση και θυσιάστηκαν για ιδέες που κι εκείνοι πίστευαν...
Τα όνειρα για το μέλλον, αλλά και η ίδια η ζωή μιας μικρής ομάδας νεαρών από τη Δερβιτσιάνη της Eλληνικής Mειονότητας της Αλβανίας που φοιτούν στο Λύκειο Αργυροκάστρου καταστρέφονται μεμιάς όταν καταλήγουν στα υπόγεια της Ασφάλειας, κατηγορούμενοι για τις αφελείς προκηρύξεις που είχαν μοιράσει κατά του καθεστώτος....
Ήταν σίγουρα η επιβλητικότητα του κτιρίου που έκανε τον Στέφανο Καρυπίδη να νιώθει αυτό το περίεργο δέος κάθε φορά που έμπαινε στο κεντρικό κατάστημα της Τράπεζας....