«Μα δεν βλέπετε; Εγώ έχω τετράγωνο κεφάλι, ενώ εσείς, η μαμά, ο μπαμπάς και όλοι οι ασβοί που ξέρω δεν έχουν τέτοιο κεφάλι!» είπε ο Ασβούλης κοιτάζοντας το είδωλό του να καθρεφτίζεται στο νερό της λίμνης...
Κάθε πρωί η Καλημέρα άνοιγε την πόρτα του σπιτιού της κι έβγαινε έξω για να χαρίσει τα πολύτιμα δώρα της, αγάπη, φιλία, συντροφιά, μια αγκαλιά, ένα άγγιγμα, κι ο κόσμος γύρω της γινόταν πιο όμορφος...