Ο Χρήστος Μπουλώτης γεννήθηκε στη Μύρινα της Λήμνου. Εργάστηκε ως αρχαιολόγος στην Ακαδημία Αθηνών. Δίδαξε στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και διδάσκει στα μεταπτυχιακά τμήματα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έχει κάνει ανασκαφές στην Κρήτη, στη Σαντορίνη, στην αρχαία Ήλιδα και στη Λήμνο. Παράλληλα, από το 1987 ασχολείται συστηματικά και με την παιδική λογοτεχνία. Έχει εκδώσει μέχρι σήμερα εβδομήντα περίπου βιβλία. Το έργο του «Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας» τιμήθηκε το 1989 με το ευρωπαϊκό βραβείο Pier Paolo Vergerio. «Ο κλέφτης των καρπουζιών» και «Το άγαλμα που κρύωνε» πήραν το ετήσιο βραβείο του ελληνικού παραρτήματος της ΙΒΒΥ το 2003 και το 2000 αντίστοιχα. Έχει αποσπάσει τρία Κρατικά Βραβεία για τα έργα «Το άγαλμα που κρύωνε» (2000), «Τα πολύτιμα σκουπίδια του κυρίου Νο» (2011) και «Ένα κορίτσι φτερουγίζει στον Κεραμεικό» (2012). Το 2006 τιμήθηκε με το βραβείο «Κώστα Ουράνη» της Ακαδημίας Αθηνών. Το 2000, το 2007 και το 2010 πήρε το βραβείο του περιοδικού Διαβάζω για τα βιβλία «Το άγαλμα που κρύωνε», «Η κυρία Μίνα και η Άνοιξη» και «Η σκυλίσια ζωή του γάτου Τζον Αφεντούλη». Ήταν υποψήφιος βραβείου Hans Christian Andersen για το 2012. Από τις εκδόσεις Καλέντη κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του: «Η επανάσταση των παλιών παιχνιδιών», «Ο ρακοσυλλέκτης γάτος Μπαμ-Μπουμ και το φεγγάρι», «Η βερικοκιά που φύτρωσε μέσα σε ένα κόκκινο γοβάκι», με ζωγραφιές της Φωτεινής Στεφανίδη, «Η δεσποινίς Ορθογραφία και η οικογένειά της», σε εικονογράφηση του Κώστα Θεοχάρη, και το χριστουγεννιάτικο βιβλίο «Ποιος είναι ο πλανήτης των Χριστουγέννων;», σε εικονογράφηση της Αιμιλίας Κονταίου, που ήταν υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Εικονογραφημένου Βιβλίου 2019. (Πηγή: "Εκδόσεις Καλέντη", 2023)
Κάθε που είχε ξαστεριά, ο άμυαλος, καυχησιάρης κόκορας ξεπόρτιζε απ’ το κοτέτσι, σκαρφάλωνε στη σκεπή κι από εκεί ψηλά τσιμπολογούσε με μανία τα πιο λαμπερά αστέρια...
E λοιπόν, ναι, έφθασε επιτέλους η στιγμή να σας συστηθώ: Είμαι η δεσποινίς Ορθογραφία! Γιαγιά μου είναι η σοφή κυρία Γλώσσα και μαμά μου η πολύτεκνη Αλφαβήτα...
Το κροκοδειλάκι που έγινε λιβάδι είναι μια μικρή ιστορία για ένα κροκοδειλάκι που αποχωρίστηκε την πατρίδα και τους αγαπημένους του, και, πριν από τη νοσταλγική επιστροφή του, πεθύμησε να γίνει λιβάδι, και έγινε, γιατί, όπως λέει ο συγγραφέας, "οι επιθυμίες είναι σαν τα όνειρα, βγαίνουν αληθινές άμα τις πιστεύεις πολύ και προσπαθείς και επιμένεις"....
Όταν το μοναχικό σύννεφο που όλο αλλάζει σχήματα γίνεται κάποια μέρα άσπρος γάτος, συννεφόγατος, πιάνεται απ την ουρά χαρταετού και κατεβαίνει στη γη....