Η Ευαγγελία Πανούση γεννήθηκε στο Βοχαϊκό Κορινθίας. Εργάστηκε για τριάντα τέσσερα συνεχή χρόνια, στην Ακαδημία Αθηνών, απ' όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Διετέλεσε ειδικός γραμματέας και έφορος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (2000-2002). Είναι μέλος πολλών λογοτεχνικών σωματείων και πολιτιστικών συλλόγων. Έχει τιμηθεί και βραβευθεί για την προσφορά της στο χώρο της λογοτεχνίας. Για την ποίησή της έχουν γράψει επώνυμοι και ανώνυμοι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου μας. Δοκίμια, διηγήματα, ποίησή της δημοσιεύονται σε έγκριτα λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει επίσης λάβει μέρος σε λογοτεχνικές ημερίδες και συνέδρια με ομιλίες της. Εξακολουθεί να γράφει ποίηση και παραμύθια. Παράλληλα αφηγείται και παραμύθια απ' όλο τον κόσμο σε μικρούς και μεγάλους διατηρώντας έτσι την προφορική μας παράδοση. Έργα της: Ποίηση: "Αποσκότισόν μου", Αθήνα 1994, εκδ. Οptima "Γένεση πρώτη", Αθήνα 1996, εκδ. Δωδώνη "Εκμαγείο", Αθήνα 2003, εκδ. Δωδώνη "ΙnteLLiGentsia", Αθήνα 2018, εκδ. Εντύποις, (συμμετοχή σε ομαδική ανθολογία) "Μετά τη βροχή", Αθήνα 2018, εκδ. Αττικός. Παραμύθια: "Το ταξίδι της πεταλίδας", Χίος 1993, εκδ. Πυξίδα, "Η Νεροχώρα και το στοιχειωμένο ποτάμι", Αθήνα 2018, εκδ. Μιχάλη Σιδέρη Επίσης τα παραμύθια "Το μυστικό των πουλιών", "Μια παράξενη φιλία", "Ο θρήνος της νεράιδας" συμπεριλήφθηκαν στην έκδοση του ΙΒ΄τόμου των χρονικών του Μουσείου Γ. Δροσίνη, εμπνευσμένα από τον αείμνηστο ποιητή. Θεατρικό έργο για παιδιά ηλικίας 7 και άνω, από το ομώνυμο παραμύθι της "Το ταξίδι της πεταλίδας", εκδ. Πυξίδα, Χίος 1993.
Τα παλιά εκείνα χρόνια ο δικός μου ο παππούς, ήτανε καλός αγρότης και τον έλεγαν Μπεμπέκο! Είχε μείνει «παρανόμι» απ΄ τα παιδικά τα χρόνια τότε που ήτανε μωρό, ο μικρός μας ο «μπεμπέκος» που τον φώναζε η μαννούλα όλο γλύκα και μ΄αγάπη: -Μπεμπεκάκι μου, μπεμπέκο...
Στη μαγεμένη Νεροχώρα με το στοιχειωμένο ποτάμι, την έκβαση δίνει η θυσία ενός παλικαριού, μετά από απαίτηση του δράκου, για να κυλήσει πάλι τα νερά του ποταμού που είχαν παγώσει....
Αγαπητό μου παιδί, Το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου με τίτλο "Το ταξίδι της πεταλίδας" έγινε μέσα από την κοινή προσπάθεια των παιδιών του Ομηρείου Πνευματικού Κέντρου Δήμου Χίου, που δούλεψαν με ενθουσιασμό και αγάπη πολλές ώρες για να στήσουν την εικονογράφηση και άλλης ομάδας παιδιών που το βίωσαν παίζοντας θέατρο....