Η Ελένη Παπάζογλου είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας, Θεωρίας και Πρόσληψης του Αρχαίου Δράματος, στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών, ΑΠΘ. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (1987) και στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ στην Αγγλία (διδακτορικό δίπλωμα 1994) Στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ διδάσκει θεωρητικά μαθήματα σχετικά με το αρχαίο δράμα από το 1995. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στα ζητήματα της φύσης και λειτουργίας του δραματικού προσώπου στην τραγική δραματουργία και την πρόσληψη του αρχαίου δράματος στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Το βιβλίο της, Το πρόσωπο του πένθους. Η Ηλέκτρα του Σοφοκλή ανάμεσα στο κείμενο και την παράσταση, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις (Αθήνα 2014). Στο θέατρο έχει εργαστεί ως σύμβουλος δραματουργίας σε παραστάσεις αρχαίου δράματος και χοροθεάτρου. Έχει μεταφράσει μαζί με τον Κώστα Βαλάκα, τις Τραχίνιες του Σοφοκλή (σκην. Βίκτωρ Αρδίττης, ΚΘΒΕ, Φεστιβάλ Επιδαύρου 2004). (Πηγή: "Εκδόσεις Νήσος", 2023)
Ο τίτλος αυτού του βιβλίου προέρχεται από την ενθουσιώδη κριτική του Τάσου Λιγνάδη για την Άννα Συνοδικού, στην παράσταση της σοφόκλειας Ηλέκτρας που σκηνοθέτησε ο Μίνως Βολανάκης για το ΚΘΒΕ, την πρώτη χρονιά της Μεταπολίτευσης...
Ευγενική, ηρωική, συνετή, ευσεβής και (κυρίως) πενθούσα τυραννοκτόνος κόρη που αποζητά τη δικαιοσύνη ή στυγνή, αισχρά, αναιδής, φρενήρης και (κυρίως) οργισμένη, αμετανόητη μητροκτόνος εκδικήτρια; Φωτεινή φωνή της επανάστασης ή σκοτεινή κραυγή μιας αδιέξοδης αυτοδικίας; Ηγερία της εξέγερσης ή εγκλωβισμένη στην ψυχοπαθολογία; Αρχετυπική "μορφή" ή ιδιοσυγκρασιακός "χαρακτήρας"; Και τελικά: ποιο είναι το πρόσωπο του πένθους που ταιριάζει στη σοφόκλεια Ηλέκτρα; Αλλά και: πώς μας αναγκάζει και πώς μας επιτρέπει το θέατρο να στοχαστούμε πάνω στη βία της πραγματικότητας; Οι απαντήσεις που έδωσε σε αυτά τα ερωτήματα το ευρωπαϊκό θέατρο, μέσα από τις διασκευές και τις παραστάσεις του σοφόκλειου έργου τους τελευταίους τέσσερις αιώνες, ήταν πολλές και ποικίλες....