- Είναι ο πόλεμος ένα εγγενές χαρακτηριστικό των ανθρώπινων κοινωνιών; - Μπορεί ο πόλεμος να αποφευχθεί; - Είναι δυνατόν ο πόλεμος να εξαλειφθεί ως φαινόμενο που διαπερνά τις ανθρώπινες κοινωνίες, επηρεάζοντας τις κοινωνικές δομές, τις θεσμικές και πολιτικές κρατικές οντολογίες, καθώς βέβαια και ολόκληρες ιστορικές περιόδους για την ανθρωπότητα; - Είναι η έναρξη κάθε νέου πόλεμου το τέλος της πολιτικής και η απαρχή μιας νέας βαρβαρότητας; Σε τι χρειάζεται η θεωρία πολέμου; - Είναι η θεωρία πολέμου μια κεκαλυμμένη ωδή θεωρητικοφανών αρχών προς την καταστροφική μανία του ανθρώπου; - Μπορεί ο ορθολογισμός να συνδυαστεί με τη θεωρία πολέμου ή ο πόλεμος ως φαινόμενο λαμβάνεται ad hoc ως το απόγειο του ανορθολογισμού; Αυτά είναι τα κεντρικά ερωτήματα που το παρόν έργο επιθυμεί να συνεισφέρει στον ευρύτερο θεωρητικό διάλογο που λαμβάνει χώρα από την αυγή της ιστορίας μέχρι και σήμερα αλλά με συστηματικό τρόπο εντός των αμφιθεάτρων των Διεθνών Σχέσεων από το τέλος του Β ́ Παγκοσμίου πολέμου...
Η μυστικότητα, η έλλειψη διαφάνειας και η παραπλάνηση είναι μερικά από τα εγγενή χαρακτηριστικά της λειτουργίας των υπηρεσιών πληροφοριών που βρίσκονται σε αντίθεση με τις βασικές δημοκρατικές αρχές καθώς βλάπτουν τα ζωτικά συμφέροντα των πολιτών και παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου...
Η αξία της ασφάλειας και της άμυνας για μια κοινωνία και ένα έθνος-κράτος είναι ύψιστης σημασίας και προτεραιότητα, και με αυτό τον τρόπο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται κάθε φορά...
Η μονογραφία του Επίκουρου καθηγητή Θεωρίας Διεθνών Σχέσεων Σπυρίδωνος Λίτσα αποτελεί μια πρωτότυπη προσπάθεια θεωρητικής έρευνας των Διεθνών Σχέσεων μέσα από το έπος της Ιλιάδας...
Ελάχιστοι μπορούν να διαφωνήσουν ότι η ψύχραιμη, ορθολογική, δίχως στερεοτυπικές υπερβολές αλλά και ωραιοποιήσεις ανάλυση της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας οφείλει να αποτελεί μία από τις βασικές στοχεύσεις όλων των αναλυτών των Διεθνών Σχέσεων της Ελλάδας για πολλούς και σημαντικούς λόγους...
Από τον διάλογο με το έργο του Θουκυδίδη προκύπτει ότι η προσέγγιση της πολιτικής ως δύναμης αποτελεί ιδίωμα πρωτίστως της κρατοκεντρικής συγκρότησης του κόσμου...
Το ερώτημα ήταν ξεκάθαρο: Τι θα έκαναν οι Ευρωπαίοι –δηλαδή η ΕΟΚ/ΕΕ- αν η Ελλάδα, όντας μέλος της, δεχόταν τουρκική επίθεση; Κάποιοι στην Αθήνα, τη δεκαετία του 1970, είχαν την απάντηση εύκολη: «Εάν ένα από τα μέλη της Κοινότητας επρόκειτο να υποστεί έξωθεν επίθεση, τα υπόλοιπα θα κινητοποιούντο υπέρ αυτού κατά ποικίλους τρόπους και σε πλείονα επίπεδα» έγραφε μεγάλη εφημερίδα...
Η δημιουργία του ελλαδικού απολυταρχικού κράτους το 1832, και μάλιστα ως θνησιγενούς προτεκτοράτου, σήμανε την ολοκληρωτική αποτυχία της ελληνικής επανάστασης και την εγκαινίαση μιας θανάσιμης αντιμαχίας με τον ελληνισμό, ο οποίος βίωνε αδιάκοπα από την αρχαιότητα έως τότε το ανθρωποκεντρικό γινόμενο της ελευθερίας, και μάλιστα στη φάση της οικουμένης...
Με το παρόν έργο επιχειρείται η ερμηνεία και η κριτική ανασυγκρότηση της έννοιας του πολιτικού στη φιλοσοφία της Χάνα Άρεντ και του Κορνηλίου Καστοριάδη....
O Martin Wight έγραψε πως «µπορεί κανείς να αξιολογήσει την εµβρίθεια και την οξυδέρκεια ενός θεωρητικού των διεθνών σχέσεων µελετώντας την άποψή του για τον πόλεµο»....