Μετά την κατάρρευση της τσαρικής αυτοκρατορίας, μεταξύ του 1917 και του 1921, έλαβε χώρα στη Ρωσία μια ολέθρια σύρραξη, ένας άγριος εμφύλιος πόλεμος, που θεωρείται από πολλούς ως το γεγονός με τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στη σύγχρονη εποχή...
- Είναι ο πόλεμος ένα εγγενές χαρακτηριστικό των ανθρώπινων κοινωνιών; - Μπορεί ο πόλεμος να αποφευχθεί; - Είναι δυνατόν ο πόλεμος να εξαλειφθεί ως φαινόμενο που διαπερνά τις ανθρώπινες κοινωνίες, επηρεάζοντας τις κοινωνικές δομές, τις θεσμικές και πολιτικές κρατικές οντολογίες, καθώς βέβαια και ολόκληρες ιστορικές περιόδους για την ανθρωπότητα; - Είναι η έναρξη κάθε νέου πόλεμου το τέλος της πολιτικής και η απαρχή μιας νέας βαρβαρότητας; Σε τι χρειάζεται η θεωρία πολέμου; - Είναι η θεωρία πολέμου μια κεκαλυμμένη ωδή θεωρητικοφανών αρχών προς την καταστροφική μανία του ανθρώπου; - Μπορεί ο ορθολογισμός να συνδυαστεί με τη θεωρία πολέμου ή ο πόλεμος ως φαινόμενο λαμβάνεται ad hoc ως το απόγειο του ανορθολογισμού; Αυτά είναι τα κεντρικά ερωτήματα που το παρόν έργο επιθυμεί να συνεισφέρει στον ευρύτερο θεωρητικό διάλογο που λαμβάνει χώρα από την αυγή της ιστορίας μέχρι και σήμερα αλλά με συστηματικό τρόπο εντός των αμφιθεάτρων των Διεθνών Σχέσεων από το τέλος του Β ́ Παγκοσμίου πολέμου...
Η μυστικότητα, η έλλειψη διαφάνειας και η παραπλάνηση είναι μερικά από τα εγγενή χαρακτηριστικά της λειτουργίας των υπηρεσιών πληροφοριών που βρίσκονται σε αντίθεση με τις βασικές δημοκρατικές αρχές καθώς βλάπτουν τα ζωτικά συμφέροντα των πολιτών και παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου...
Η αξία της ασφάλειας και της άμυνας για μια κοινωνία και ένα έθνος-κράτος είναι ύψιστης σημασίας και προτεραιότητα, και με αυτό τον τρόπο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται κάθε φορά...
Τα ιδεολογικά ρεύματα του Διαφωτισμού και του Ρομαντισμού στην Ευρώπη επηρέασαν τους πρωταγωνιστές της στρατιωτικής σκέψης, οι οποίοι στη συνέχεια δόμησαν αέναες στρατιωτικές θεωρίες για την ερμηνεία του φαινομένου του πολέμου...
Ποιος αλήθεια ήταν ή είναι ο χώρος των στρατοπέδων; Μπορεί μονοσήμαντα να ορισθεί; Το παρόν βιβλίο έχει σκοπό κυρίως να προβληματίσει, πληροφορώντας πάνω στο ζήτημα αυτό...
Ο Στρατάρχης Μπέρναρντ Μοντγκόμερυ υπήρξε αναμφισβήτητα ο πιο επιτυχημένος Βρετανός στρατιωτικός του 20ού αιώνα και μία από τις κορυφαίες στρατιωτικές προσωπικότητες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου...
Η εξέλιξη της μορφής του πολέμου και η κυριαρχία του υβριδικού στη σύγχρονη εποχή, καταδεικνύουν ότι ο ανθρώπινος παράγοντας δεν γίνεται να υποτιμηθεί, πολλώ δε μάλλον να παραβλεφθεί...
Το πρόβλημα του να διοικείς και να ελέγχεις ένα στρατό και να διατηρείς ένα αποτελεσματικό δίκτυο επικοινωνιών στους κόλπους του είναι παλιό όσο ο ίδιος ο πόλεμος.
Το 2001 η Ανθρωπότητα βίωσε έναν ακόμα σκληρό πόλεμο: Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ εισέβαλαν στο Αφγανιστάν, στοχεύοντας (επισήμως τουλάχιστον) στην εξόντωση των Ταλιμπάν και στην αναδημιουργία ενός διαφορετικού κράτους, δομημένο πάνω σε νέες βάσεις: Σταθερή οικονομία στα δυτικά πρότυπα, κράτος δικαίου, δημοκρατικές ελευθερίες...