Η Βίκυ Τσελεπίδου γεννήθηκε στην Καβάλα το 1975. Σπούδασε νομικά, επικοινωνία και δημιουργική γραφή. Έχει εκδώσει τη συλλογή διηγημάτων «Ελενίτ» (Νεφέλη, 2014) που συμπεριλήφθηκε στις βραχείες λίστες των περιοδικών Αναγνώστης και Κλεψύδρα για πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς, το μυθιστόρημα «Αλεπού, αλεπού, τι ώρα είναι;» (Νεφέλη, 2017) το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών, τη νουβέλα «Φιλελλήνων» (Νεφέλη, 2018) που επίσης συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα του περιοδικού Αναγνώστης και το μυθιστόρημα «Ο Μεγάλος Σκύλος» (Νεφέλη, 2020). Κείμενά της έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικούς τόμους, καθώς και σε ποικίλα περιοδικά και εφημερίδες.
Ένα συμβολαιογραφείο γίνεται το σκηνικό όπου διάφοροι άνθρωποι μπαινοβγαίνουν, αφήνοντας ο καθένας πίσω το βάρος της δικής του ιστορίας, της δικής του υπογραφής πάνω στο χαρτί...
Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων στη δύση της ζωής τους αποφασίζουν να κρυοσυντηρήσουν μετά θάνατον τα κορμιά τους με την ελπίδα να καταφέρουν κάποτε να επανέλθουν στη ζωή...
Τελευταίο τηλεγράφημα της Επιτροπής επί της ανταλλαγής στη Σινασό προς την Αντιπροσωπεία της Πόλης: "Σήμερα 2 Οκτωβρίου του 1924 φεύγουμε από την πατρίδα οριστικά"....
Ένας άντρας κλείνεται στο ψυγείο, μια γριά τεμαχίζει τον νεκρό γιο της, συναντήσεις στα σκαλιά της εκκλησίας, στην κουζίνα, στο γραφείο, στον αέρα, στον καναπέ κάτω από δυο φεγγάρια....