Ο Γιάννης Φιλιππίδης είναι συγγραφέας και υπεύθυνος εκδόσεων της Άνεμος Εκδοτική. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Βασίλη Ρίτσου. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και επώνυμες ιστοσελίδες. Από το 2013 αρθρογραφεί κι είναι αρχισυντάκτης στο www.anemosmagazine.gr. Εργογραφία: Aπό την Άνεμος εκδοτική κυκλοφορούν τα βιβλία του: «Η μυρωδιά σου στα σεντόνια μου», μυθιστόρημα, εκδόσεις Άγκυρα 2006, Άνεμος εκδοτική 2011. «Ο εραστής, η μέλισσα κι ένα μικρούλι “αχ”», μυθιστόρημα, εκδόσεις Άγκυρα 2008, Άνεμος εκδοτική 2011. «Μα, το ψάρι είναι φρούτο», οχτώ απρόβλεπτες ιστορίες για ενήλικους αναγνώστες, 2011. «Κρατάς μυστικό;», μυθιστόρημα, 2011. «Ζωή με λες», παιχνίδια πεζογραφίας, 2011. «Λούσιfair, η βασίλισσα της Κυψέλης», μυθιστόρημα, 2012. «Ο Απρίλης στάθηκε αλήτης», μυθιστόρημα, 2014. «Το ασανσέρ των οκτώμισι», θεατρικό, 2015. «Κωδικός ελευθερία», παιχνίδια πεζογραφίας, 2015. «Εκείνος που άκουγε τις επιθυμίες των άλλων», μυθιστόρημα, 2017. «Είχε λιακάδα σήμερα», μυθιστόρημα, 2019. «Το σπίτι με τις κλειδαριές», μυθιστόρημα, 2020. «Χτύπα το φίδι στο κεφάλι», μυθιστόρημα, 2021 «Έτσι απλά συμβαίνουν όλα», μυθιστόρημα, 2023 Πολυσυμμετοχικά «Το προσωπικό μου θέατρο σκιών» (ιδιωτική έκδοση Black Duck multiplarte, 2011). «Προσωπογραφίες» (ιδιωτική έκδοση Black Duck multiplarte, 2011). (Πηγή: "Άνεμος Εκδοτική", 2023)
Στη σύγχρονη Αθήνα, που λαβώθηκε από την πολυετή οικονομική κρίση και εξαιτίας της πανδημίας στερήθηκε όχι μόνο τις ελευθερίες της αλλά κυρίως τη δυνατότητα να ονειρεύεται, κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να ορθοποδήσουν παρά τις αντιξοότητες...
Στην ελληνική επαρχία των τελών της δεκαετίας του ΄΄50, γεννιέται η Κατερίνα σηματοδοτώντας ταυτόχρονα την απώλεια της μάνας της εξαιτίας της δύσκολης γέννας...
Μετριέται άραγε η ευτυχία; Αλλά γιατί; Μήπως μετριέται η ίδια η ζωή μας; Έχουμε τη δύναμη να την προσδιορίσουμε χρονικά, να βάλουμε τις προϋποθέσεις ή μήπως είμαστε απλά πλατανόφυλλα, γεννημένοι στα κλαδιά ενός αρχαίου δέντρου, που ακολουθούν το πεπρωμένο μιας μοίρας αντίστοιχης με τη δική μας; Φύτρα, λαμπερό πράσινο φύλλο ως το προδιαγραμμένο κιτρίνισμα λίγο πριν την πτώση, ένα με το χώμα, αυτό από το οποίο προερχόμαστε....
Την εποχή των αθώων σκέψεων και των ανοιχτών παραθύρων, γεννιούνται με διαφορά δεκατεσσάρων ημερών, μέσα στον ίδιο Απρίλη, δύο φωτεινά πλάσματα, σε αντικρινά σπίτια παλιών φιλενάδων....
Γεννημένη σ έναν τυραννισμένο τόπο, μαθαίνει γρήγορα να αγαπά τη ζωή και τ ανεκτίμητα δώρα της: τον έρωτα, την ευτυχία να ζει σ έναν κόσμο που επέλεξε η ίδια, τα χρώματα και τις μυρωδιές γύρω της, τον αλήτη χρόνο, τους φόβους, τη δύναμή της να κοιτάει ψηλά ανασαίνοντας αρμύρες της θάλασσας και ξεστρατισμένους μικρούς θεούς....
Δύο σχετικά νέοι άνθρωποι, εντελώς άγνωστοι και φαινομενικά διαφορετικοί μεταξύ τους, ο Γιάννης και η Θέκλα (της γενιάς των 35+) παίρνουν το ίδιο ασανσέρ ένα τυχαίο σούρουπο....