Η Ποθητή Χαντζαρούλα γεννήθηκε το 1966 στην Αθήνα. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία της Εργασίας στη Βρετανία στο Πανεπιστήμιο του Warwick και εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή στη νεότερη ιστορία στο Τμήμα Ιστορίας και Πολιτισμού του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ιδρύματος της Φλωρεντίας. Δίδαξε στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Σήμερα είναι λέκτορας Ιστορικής Ανθρωπολογίας στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Έχει δημοσιεύσει μελέτες πάνω στην ιστορία της εργασίας, στην ιστορία και την ιστοριογραφία του φύλου, καθώς και στην ιστορία του Ολοκαυτώματος. Στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνεται επίσης η σχέση μνήμης και ιστορίας, η προφορική ιστορία, καθώς και η έννοια και η ιστορικότητα της μαρτυρίας.
Πώς επέζησαν τα παιδιά, πώς βίωσαν το Ολοκαύτωμα και ποια θέση έχουν οι δικές τους μνήμες στην εποχή του ψηφιακού αρχείου και της ανάδυσης μιας παγκόσμιας μνήμης του Ολοκαυτώματος; Η παρούσα μελέτη συγκροτεί μια γενεαλογία της μνημονικής κουλτούρας στην Ελλάδα, γραπτής και προφορικής, τοποθετώντας τις μαρτυρίες των παιδιών που επέζησαν του Ολοκαυτώματος στο πλαίσιο του εκάστοτε πολιτικού λόγου και της δημόσιας μνήμης την επαύριο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου...
Πώς παράγεται η ταξική υποτέλεια; Στο ερώτημα αυτό προσπαθεί να απαντήσει το βιβλίο, ξετυλίγοντας το νήμα της έμμισθης οικιακής εργασίας στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα και εξετάζοντας τη μέσα από το πρίσμα της σχέσης εργοδότριας και οικιακής εργάτριας....