Βρισκόμαστε στο έτος 2034. Η δικτατορία της αγοράς έχει επιβλητικά κυριαρχήσει σε όλα τα πεδία της ανθρώπινης πράξης, σκέψης, βούλησης. Στην πραγματικότητα, το χρήμα έχει αναχθεί σε οντότητα και μάλιστα έχει υπερκεράσει την οντότητα άνθρωπος. Θέματα όπως ο απόλυτος έλεγχος της σκέψης, η ασύλληπτη φτώχια και κοινωνική αδικία - ουσιαστικά, κοινωνική κατάρρευση - η βία στην πιο άγρια μορφή της, η απόγνωση, η συντριπτική σχέση με το περιβάλλον, με καθετί που είναι, που υπάρχει, όλα τούτα διαφαίνονται, περιγράφονται μες στο ζόφο των εννέα πρώτων διηγημάτων. Το δέκατο και τελευταίο αφήγημα, το οποίο ξεπερνά κατ ελάχιστα σε μέγεθος τα προηγούμενα, μας ταξιδεύει στον Άρη, όπου μια ανθρώπινη κοινότητα δημιουργείται, επιβιώνοντας κάτω από τις πλέον αντίξοες συνθήκες, πεταμένη από τον πάτριο πλανήτη, ζωντανή-νεκρή κι ωστόσο ελεύθερη. Κι αυτή η πνοή της λευτεριάς, αυτή η ανθρώπινη πνοή, μας οδηγεί και πάλι στα μονοπάτια της αλληλεγγύης, της συντροφικότητας, της αγάπης. Η ζωή εδώ είναι κυρίαρχη ο έρωτας θριαμβεύει. Ένας θρίαμβος, που θα πάρει πενήντα χρόνια επικής προσπάθειας για να πραγματωθεί και τέλος θα εξαπλωθεί στον αδελφοποιημένο πια πλανήτη. Στη Γη μας.