Ο Θεός παραδίδεται στη φθονερή απόλαυση της διήγησης του πεπρωμένου δώδεκα φίλων που συναντιούνται στο σπίτι του Σων Φάρρελ για το γεύμα της Hμέρας των Ευχαριστιών....
Η ιστορία τεσσάρων γενιών μιας οικογένειας μεταναστών που ριζώνει στις πεδιάδες της Αλμπέρτα, στον Καναδά, μέσα από τη διηγήση ενός παππού, του Πάντον Στέρλινγκ, στην εγγονή του....
"Αν προσκαλούσες στο σπίτι σου τριάντα ανθρώπους που αγάπησες και αγαπάς, για να σε ακούσουν να παίζεις στο κλειδοκύμβαλο, επί μιάμιση ώρα, τις Παραλλαγές Γκόλντμπεργκ του Μπαχ, και αν αυτή η συναυλία εκτυλισσόταν σαν ένα όνειρο καλοκαιρινής νύχτας, δηλαδή αν εσύ, Λιλιάν, κατάφερνες να δονήσεις αυτούς τους τριάντα ανθρώπους ως ισάριθμες Παραλλαγές, τον καθέναν με ένα άλλο διαπασών (θα έπρεπε να ταλαντευτείς ανάμεσα στην ανάμνηση και την αναζήτηση· και κυρίως θα έπρεπε να υποτάξεις τους φόβους σου), ίσως τότε όλα τα μουσικά αποσπάσματα να ζωντάνευαν επιτέλους στο ίδιο καλούπι και αυτό θα ονομαζόταν Οι Παραλλαγές Γκόλντμπεργκ, μυθιστορία"....
Εδώ θα σας πω για πρώτη φορά κάτι το οποίο θα έχω πολλές φορές την ευκαιρία να επαναλάβω στη συνέχεια, σε σημείο που θα μπορούσε κανείς να το περιγράψει ως το λάιτ μοτίβ, το έναυσμα, ακόμα και (θου, Κύριε) το μήνυμα αυτού του μικρού βιβλίου....