Ο Λόιζε Κόβατσιτς (Lojze Kovačič, 1928-2004) γεννήθηκε στην Ελβετία, αλλά εξορίστηκε στη Σλοβενία το 1938 μαζί με τη Γερμανίδα μητέρα του και τον Σλοβένο πατέρα του. Θεωρείται μία σημαντική σλοβενική φωνή της σύγχρονης λογοτεχνίας. Τα έργα του διατυπώνουν τα όρια της ανθρωπότητας με ενδοσκοπικό και άκρως φιλοσοφικό τρόπο, ενώ ταυτόχρονα εξετάζουν το ήθος και άλλα υπαρξιακά θέματα όπως τη ζωή και τον θάνατο, τον εκτοπισμό και την εξορία, το όνειρο και την πραγματικότητα. Έχει τιμηθεί με το βραβείο Prešeren –την ανώτατη καλλιτεχνική διάκριση της Σλοβενίας– το 1973 και το βραβείο Kresnik για το καλύτερο μυθιστόρημα το 1991 και το 2004. Το 2016 ψηφίστηκε ως ο σπουδαιότερος Σλοβένος συγγραφέας των τελευταίων 25 χρόνων. Όντας επιτυχημένος συγγραφέας μυθιστορημάτων για μικρούς και μεγάλους, άφησε πίσω του μια λαμπρή λογοτεχνική κληρονομιά. Έχει συγκριθεί με σπουδαίους συγγραφείς της Κεντρικής Ευρώπης όπως τον Ντανίλο Κις, τον Σάντορ Μάραϊ, τον Ίμρε Κερτές και τον Ισμαήλ Κανταρέ. Το μυθιστόρημα Νεοφερμένοι θεωρείται το σπουδαιότερο σλοβενικό βιβλίο του 20ού αιώνα σύμφωνα με ψηφοφορία των Σλοβένων κριτικών λογοτεχνίας το 2000, τιμήθηκε με το Βραβείο Župančič το 1986, και έχει μεταφραστεί σε έξι γλώσσες. (Πηγή: "Εκδόσεις Βακχικόν", 2023)
Το δεύτερο μέρος του αριστουργήματος του Λόιζε Κόβατσιτς ξεκινά με τον ήρωά μας, τον Μπούμπι, να κάνει και πάλι ζαβολιές στους δαιδαλώδεις δρόμους, στα εγκαταλελειμμένα χασάπικα και στους κινηματογράφους της Λιουμπλιάνα εν καιρώ πολέμου, μαζί με τους καβγατζήδες φίλους του...
Ο πρώτος τόμος της αυτοβιογραφίας του συγγραφέα, ξεκινά το 1938 με την απέλαση της οικογένειας Κόβατσιτς από την οικία της στην Ελβετία και την εγκατάστασή της στη γενέτειρα του πατέρα, τη Σλοβενία, η οποία τότε ανήκε στο Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας...