Ο Πιέρο Μαρτινέτι (Piero Martinetti, 1872-1943) δίδαξε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου. Ήταν ένας από τους ελάχιστους πανεπιστημιακούς που αρνήθηκαν να δώσουν όρκο πίστης στο καθεστώς του Μουσολίνι. Το 1926 κατήγγειλε το κλίμα τρομοκρατίας που κατέκλυζε την ιταλική διανόηση, διακηρύσσοντας τον εαυτό του «πολίτη ενός κόσμου στον οποίο δεν υπάρχουν ούτε διωγμοί ούτε αφορισμοί». Το 1928, στο απόγειο της φασιστικής δικτατορίας, κυκλοφόρησε τη μονογραφία του περί ελευθερίας (La libertà). Η τριλογία που αφιέρωσε στον χριστιανισμό (Gesù Cristo e il cristianesimo, Ragione e fede. Introduzione ai problemi religiosi και Il Vangelo) απαγορεύτηκε από την Αγία Έδρα. Έτρεφε μια βαθιά συμπόνια για τα ζώα και ακολουθούσε αυστηρά χορτοφαγική διατροφή, μια επιλογή που είχε για τον ίδιο θρησκευτική αξία (Η ψυχή των ζώων, Κυαναυγή, 2019). (Πηγή: "Εκδόσεις Δρόμων", 2022)
Το μεγαλείο του Σωκράτη δεν συνίσταται μόνο στο μεγαλείο της σκέψης του και σε εκείνο των μαθητών του, που ο ίδιος με τον τρόπο του υποδαύλισε, προκειμένου να βγει στην επιφάνεια, αλλά επίσης και στην αξία της προσωπικότητάς του...
Το ευαγγέλιο, αφήνοντας κατά μέρος το μυθικό και δογματικό στοιχείο, επιδιώκει να οργανώσει το ευαγγελικό υλικό με έναν περισσότερο κατάλληλο και ορθολογικό τρόπο...
Για τον Πιέρο Μαρτινέτι το ζώο είναι προικισμένο τόσο με νοημοσύνη όσο και με συνείδηση και γι’ αυτό ο πόνος του πρέπει να προκαλεί στον άνθρωπο μια βαθιά συμπόνια, καθώς όχι μόνο η δραστηριότητά του, αλλά και ολόκληρη η συμπεριφορά του και η φυσιογνωμία του προδίδουν την "έκφραση μιας εσωτερικής ζωής: μιας ζωής ενδεχομένως εντελώς διαφορετικής και μακρινής από τη δική μας, αλλά η οποία σε κάθε περίπτωση έχει και αυτή με τη σειρά της τα χαρακτηριστικά της συνείδησης και δεν είναι δυνατόν να αναχθεί σε έναν απλό φυσιολογικό μηχανισμό"....