Πότε, αλήθεια, πρωτοεμφανίστηκε το ρήγμα μεταξύ Τούρκων ισλαμιστών και κοσμικών το οποίο διέτρεξε όλες τις κοινωνικές τάξεις; Μήπως πριν από έναν περίπου αιώνα, όταν μια ομάδα νέων αξιωματικών με επικεφαλής τον Κεμάλ Ατατούρκ ονειρεύτηκε να εκσυγχρονίσει τα απομεινάρια της διαλυμένης πια Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, να τα απομακρύνει πνευματικά από τον ισλαμικό, γεωγραφικό τους χώρο και να τα εντάξει, έστω και με τη βία, στην Ευρώπη; Ή ήταν μήπως το 1980, όταν οι στρατηγοί του Κενάν Εβρέν αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν το ισλάμ ως όπλο κατά του τότε ισχυρού αριστερού κινήματος της χώρας τους; Στην κάλυψη του γυναικείου σώματος ή της κεφαλής, στη μαντίλα δηλαδή, εστίαζε η Τουρκία πάντοτε την πεμπτουσία της ταυτότητας της, δηλαδή την απάντηση στο βασανιστικό ερώτημα κατά πόσον η Ανατολία ανήκει πολιτισμικά στην Ευρώπη ή αποτελεί μάλλον κομμάτι του ισλαμικού κόσμου....