Δεν υπάρχουν προϊόντα στο καλάθι σας.
Tristesse, mer des mers mère de la mer écoute les paroles d’un homme drôle
Χρόνος πρώτος Αφηγούμαι τον αιώνιο χρόνο τον αιώνιο άνθρωπο και το αιώνιο περβόλι το μεσημέρι πριν το βομβαρδίσουν τα χιλιάδες βλέμματα των λουλουδιών τα δευτερόλεπτα που αυτοκτονούν πριν της ώρας και τη μητέρα μας που έπνιγε κάθε απόγευμα τον εαυτό της από ευγνωμοσύνη στην αιώνια παρθενία Σας επιδεικνύω τον πολυτάλαντο άνθρωπο του Κρομανιόν τους Καθάρους που αυτομόλησαν μετά την ονειρική τους σφαγή τους μεσαιωνικούς κόμπους στο λαιμό των Αψβούργων