Από τους διάλογους του πνευματικού του γενάρχη, ο Πρόκλος, εκτός από την Πολιτεία, υπομνημάτισε τον Κρατύλο τον Παρμενίδη, τον Τίμαιο, τον πρώτο Αλκιβιάδη, τον Φίληβο, τον Θεαίτητο, τον Σοφιστή....
Στο Γ΄ και στο Δ΄ βιβλίο του Υπομνήματος ο Πρόκλος ασχολείται με την τελειοποίηση της σωκρατικής θεωρίας περί Ιδεών από τον Παρμενίδη μέσα στον πλατωνικό διάλογο....
Το Ε΄ βιβλίο του Υπομνήματος του Πρόκλου αποτελεί ένα είδος μετάβασης από το πρώτο μέρος του διαλόγου, που αφορούσε τις Ιδέες, στο δεύτερο μέρος που αφορά το Ένα και τις υποθέσεις γύρω από το Ένα....
Από τους διάλογους του πνευματικού του γενάρχη, ο Πρόκλος, εκτός από την Πολιτεία, υπομνημάτισε τον Κρατύλο τον Παρμενίδη, τον Τίμαιο, τον πρώτο Αλκιβιάδη, τον Φίληβο, τον Θεαίτητο, τον Σοφιστή....
Ο σχολιασμός από τον Πρόκλο του έργου «Αριθμητική εισαγωγή» του Νικομάχου, μέσω της διασκευής του Ιωάννη Φιλόπονου (η οποία συντέθηκε με πρότυπο το χαμένο σήμερα έργο του Πρόκλου)....
Μετά τα 10 δώρα του δημιουργού προς τον κόσμο και μετά τη δημιουργία των αστέρων, η οποία περιγράφηκε στο προηγούμενο βιβλίο, ο Πρόκλος, ακολουθώντας την πορεία του πλατωνικού Τίμαιου, ασχολείται στο Ε΄ και τελευταίο βιβλίο του "Υπομνήματος στον Τίμαιο" με τους γενεσιουργούς θεούς, δηλαδή τους θεούς οι οποίοι είναι πλέον συνδεδεμένοι με τη γένεση, τον υποσελήνιο κόσμο του γίγνεσθαι, και οι οποίοι παράγουν τα θνητά όντα....
Όπως ήδη έχει αναφερθεί στον πρόλογο του Γ΄ βιβλίου και το Δ΄ βιβλίο αποτελούν μία ενότητα και ασχολούνται με τα 10 δώρα που προσέφερε ο δημιουργός στον κόσμο....
Το β΄ μέρος του Β΄ βιβλίου, το οποίο πραγματεύεται το τμήμα του Τίμαιου από το 29b έως το 31b, χωρίζεται σε δύο μεγάλες ενότητες: Α) Ο καθορισμός του είδους των λόγων που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την τελετή του σύμπαντος, καθώς και του τρόπου με τον οποίο πρέπει να αποδεχτούν τους λόγους αυτούς οι ακροατές (348....
Το Γ΄ και το Δ΄ βιβλίο του Υπομνήματος του Πρόκλου στον Τίμαιο αποτελούν μία ενότητα και περιέχουν τα 10 δώρα που, κατά τον Πλάτωνα και κατά την ερμηνεία του Πρόκλου (τόμ....
"Όπως ακριβώς οι ερωτικοί άνθρωποι, ακολουθώντας τον δρόμο που οδηγεί από τις ομορφιές των αισθητών, καταλήγουν σε αυτή τούτη τη μία αρχή όλων των ωραίων και νοητών, έτσι και οι ιερατικοί, ξεκινώντας από τη συμπάθεια που ενυπάρχει σε όλα τα φαινόμενα, τόσο μεταξύ τους όσο και προς τις αφανείς δυνάμεις, και κατανοώντας έτσι ότι τα πάντα ενυπάρχουν στα πάντα, συνέστησαν την ιερατική επιστήμη, επειδή παρατήρησαν με θαυμασμό ότι τα έσχατα ενυπάρχουν στα πρώτα και τα πρώτα στα έσχατα: ότι τα γήινα ενυπάρχουν κατά την αιτία τους στον ουρανό και κατά τρόπο ουράνιο, αλλά και τα ουράνια στη γη με τρόπο γήινο....