Το έργο, με τη διπλή του υπόσταση, μουσική και ποιητική, υπήρξε μια δοκιμή μνήμης και φόρος τιμής στη Σπιναλόγκα, το μικρό νησί με το ενετικό φρούριο στον κόλπο του Μιραμπέλου, όπου, από το 1903 ώς το 1957, εκτοπίζονταν οι Έλληνες χανσενικοί : φόρος τιμής στον ανθρώπινο πόνο αλλά και στην ανθρώπινη αντοχή. Εικόνες και περιστατικά από το βίο και τα πάθη των λεπρών, κυρίως όπως μαρτυρούνται στην "Αυτοβιογραφία" του Επαμεινώνδα Ρεμουντάκη, με αρχετυπικό ανάλογό τους την εις Άδου κάθοδο, όπως την αφηγείται ο "Απόκοπος" του Μπεργαδή, εναλλάσσονται με χορικά, λυρικά μέρη και ιντερμέδια. Το "Απόκοπος ή Σπιναλόγκα" γράφτηκε μετά από παραγγελία του Δήμου Αγίου Νικολάου και παραστάθηκε επάνω στο νησί στις 18 Ιουλίου 2018.