Πώς αντιδρά η λογοτεχνία την εποχή της βίας; Πώς συμπεριφέρεται ο καλλιτέχνης σε στιγμές απόγνωσης, πείνας, διαρκούς κινδύνου; Η λογοτεχνία των ταραγμένων χρόνων 1940-1950 επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις....
Εννέα διηγήματα για τις ανθρώπινες σχέσεις, με τις λεπτές αποχρώσεις, τη διακριτική ειρωνεία και το χιούμορ, που χαρακτηρίζουν τη γραφή της Αγγέλας Καστρινάκη....
Πώς κατεβαίνει σε ένα μικρό παιδί η ιδέα να γίνει συγγραφέας; Πώς προπονείται για να πετύχει τον στόχο του; Τι μαθαίνει από τον παππού του, τι από την είρωνα οικογένειά του, τι από τους δασκάλους; Πού μαθήτευσαν οι νέοι στη δεκαετία του 70; Σε ποια ανήλιαγα κομματικά γραφεία και σε ποιες ταβέρνες έμαθαν να διαβάζουν και να σκέφτονται για τον κόσμο; Πώς ισορροπεί κανείς ανάμεσα στον έρωτα για τη λογοτεχνία και στη συζυγική αγάπη για τη φιλολογία; Πότε η ανηθικότητα σε ένα κείμενο είναι πηγή απόλαυσης και πότε πηγή αγανάκτησης; Πώς έζησε η Πηνελόπη στον λογοτεχνικό 20ό αιώνα και πώς ο Οδυσσέας; Γιατί φοβόντουσαν να ταξιδέψουν οι λογοτεχνικοί ήρωες έως πρόσφατα; Δεκαοκτώ κείμενα που με τη μέθοδο της αυτοπαρατήρησης, τα περισσότερα, ζητούν να αναδείξουν όψεις της σχέσης μας με τη λογοτεχνία, με την αισθητική και με την εποχή μας....
Στο 6 γαλάζια μολύβια για τη Σμύρνη της Αγγέλας Καστρινάκη βλέπουμε τον μεγάλο συγγραφέα Κοσμά Πολίτη να σιγοτραγουδά παράφωνα ένα σμυρναίικο τραγούδι, να σχεδιάζει το μυθιστόρημά του Στου Χατζηφράγκου, φόρο τιμής στη Σμύρνη όπου μεγάλωσε, τον παρακολουθούμε πώς προσπαθεί να διαχειριστεί παλιά τραύματα και απωθημένα γεγονότα της ζωής του...
ΕΝΤΟΝΑ ΠΑΘΗ και ακραία αισθήματα –έρωτας, ζήλια, θλίψη, τάση για αυτοκτονία– διασταυρώνονται, στο μυθιστόρημα της Αγγέλας Καστρινάκη, με μια προσπάθεια κατανόησης του εαυτού και των άλλων μέσα από τη λογική ανάλυση...