Πήρα τους μπορντό καναπέδες το γραφείο τις βελούδινες κουρτίνες και ό,τι άλλο είχε απομείνει Τα έστησα πάλι Tα έκανα μουσείο Για να βλέπω και να κατανοώ Εμένα και τους άλλους....
Τσεσμέ, Έφεσος, Αϊβαλί, Κορδελιό, το κοσμοπολίτικο Αϊδίνι και φυσικά το «Παρίσι του Λεβάντε», η Σμύρνη, με την Μπέλλα Βίστα, την Πούντα, τον Φραγκομαχαλά και όλες τις κοινότητες των εθνών, τις τις πολυάνθρωπες συνοικίες, τις άπειρες συντεχνίες, τα ιδρύματα, τα σχολεία, τα τυπογραφεία, τους εμπορικούς οίκους, το ανθρωπομελίσσι που συμβίωνε στην εύφορη γη της Ιωνίας...
Στο 3ο βιβλίο της σειράς ο Σαμόρο και ο Σάγκι μαθαίνουν τον σεβασμό Αιώνες πριν, στη μακρινή Ιαπωνία, οι Σαμουράι μίλησαν για τις αρετές που πρέπει να έχει ένας γνήσιος πολεμιστής...