Καθώς για μια ακόμα φορά, αν και πολύ πιο συνετά αυτή τη φορά, έγινα έρμαιο της ασθένειας και της παθογένειάς μου, σκέφτηκα, τι κάνουμε τώρα; Και στρώθηκα κάτω και άρχισα να γράφω....
Μια τραγουδίστρια της όπερας, η οποία επρόκειτο να πρωταγωνιστήσει στον Μαγικό Αυλό του Μότσαρτ για πολλοστή φορά, εξαντλημένη από την πειθαρχεία που έχει επιβάλει στον εαυτό της και την επαναλαμβανόμενη έκθεση στο κοινό, αποφασίζει να ματαιώσει τις εμφανίσεις της και να αποσυρθεί στην εξοχή μαζί με τον τυφλό και αλκοολικό πατέρα της....
Δεν ταράζομαι απλώς εξάπτομαι κάπου κάπου ώστε να μη νομίζετε ότι είμαι κιόλας νεκρός δεν είμαι το αντίθετο μάλιστα το σώμα είναι απονεκρωμένο αλλά το κεφάλι αναγεννιέται κάθε μέρα φοβερή κατάσταση τα πρωινά στο κρεβάτι δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να στέκεται ξανά στα πόδια του όμως δεν παραιτούμαι δεν παραιτούμαι και δεν εγκαταλείπω....
Μέσα στο Μουσείο Ιστορίας Τέχνης της Βιέννης, καθισμένος στον καναπέ της αίθουσας Μπορντόνε, απέναντι από τον "Άνθρωπο με τη λευκή γενειάδα" του Τιντορέτο, ο γηραιός μουσικοκριτικός Ρέγκερ περιμένει τον φίλο του Άτσμπαχερ, τον αφηγητή που, έχοντας φτάσει νωρίτερα στο ραντεβού, τον παρατηρεί με την άκρη του ματιού του από τη διπλανή αίθουσα....
Στα τριάντα ένα σύντομα αυτοτελή κείμενα που συνθέτουν τα "Γεγονότα" ο Τόμας Μπέρνχαρντ αφηγείται αποστασιοποιημένα και κυνικά τριάντα μία αληθοφανείς ιστορίες, που ακροβατούν μεταξύ αστυνομικών χρονογραφημάτων επαρχιακής εφημερίδας και εξπρεσιονιστικών ταινιών του βωβού κινηματογράφου, παρασύροντας αυτόματα τον αναγνώστη να συμπληρώσει ακούσια και συνειρμικά όσα εξιστορούνται και όσα αριστοτεχνικά έχει αποσιωπήσει αυτός ο μοναδικός στο είδος του παραμυθάς....