Τα "Θεατρικά επίλεκτα", η σειρά της Κάπα Εκδοτικής για το νεοελληνικό θέατρο, συγκεντρώνει κείμενα που έχουν ήδη απασχολήσει τη σύγχρονη θεατρική πρακτική και που συνεχίζουν να παρουσιάζονται σε σκηνές της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού....
"Ο "Ρομπέν των Δασών" είναι η πρώτη ενασχόληση του Ανδρέα Φλουράκη με τη συγγραφή ενός έργου που η καταγωγή του χάνεται στα βάθη του Μεσαίωνα και ανασύρεται ως την ψηφιακή εποχή μας....
Πόσο εύκολο είναι ένας άγνωστος να ξέρει τα πάντα για σένα; Πόσο συχνά κοιτάζουμε αυτά που υπογράφουμε; Πώς μπορεί να αρέσει η Μαντόνα σε έναν βασανιστή; Μια νεαρή κοπέλα και ο απαγωγέας της, που έχει μεγάλη αδυναμία στο σκυλί του καθώς και στα pop άσματα της δεκαετίας του 1980, αποτελούν τους ήρωες μιας απαγωγής που έχει μοναδικό στόχο την ολοκληρωτική παράδοση....
Από ποια οπτική γωνία μπορεί να εισάγει το θέατρο τους μικρούς θεατές στον κόσμο της Οδύσσειας; Σε ένα κείμενο αρχετυπικό, που παρουσιάζει τη ζωή ως ταξίδι, ως περιπέτεια προς την ωριμότητα, αλλά και ως κύκλο; Στο έργο του Ανδρέα Φλουράκη επιστρατεύεται το χιούμορ και η μεταφορά του φαγητού....
Το πρωτότυπο θέμα της απόκρυψης των αρχαίων αγαλμάτων σε μελλοντική εποχή κινδύνου προσεγγίζει το νέο θεατρικό έργο του Ανδρέα Φλουράκη Τα αγάλματα περιμένουν, ένα έργο που συνδυάζει παρελθόν με παρόν και μέλλον, άψυχα με έμψυχα, αρχαιότητα με επικαιρότητα...
Σε συνέχεια της πρώτης ποιητικής συλλογής Καλοκαίρι, το 2020, ο Ανδρέας Φλουράκης συμπληρώνει το μωσαϊκό του καλοκαιριού με ένα Δεύτερο καλοκαίρι, απαραίτητο και ευχάριστο, αν λάβει κανείς υπόψη την επικαιρότητα και τους αναπόφευκτους περιορισμούς...
Τι έγινε λοιπόν διακόσια χρόνια πριν; Ποιοι είναι οι ήρωες του χθες και ποιοι του σήμερα; Τι έχει γίνει σε αυτή τη χώρα τα τελευταία διακόσια χρόνια; Η εσωστρέφεια της εποχής του κορονοϊού σηματοδοτεί το θέατρο και καλεί μέσω του έργου το κοινό να συμμετάσχει ενεργά...
Συνεχίζοντας την παράδοση των καλοκαιρινών ποιητικών συλλογών, στις οποίες τα ποιήματα προέρχονται από γεγονότα αυτοβιογραφικά και παράλληλα κοινωνικά, ο Ανδρέας Φλουράκης καταλήγει φέτος στο Τρίτο καλοκαίρι...
Πώς να μιλήσεις στα παιδιά για τον πόλεμο; Πώς να μιλήσεις στους μεγάλους για τον πόλεμο; Θα έπρεπε να ζούμε σε ένα παρόν πολιτισμένο, που οι άνθρωποι θα μάθαιναν από την ιστορία και ο πόλεμος θα ήταν είδος μουσειακό, κι ούτε που θα διανοούνταν κάποιος πως θα υπήρχε στις μέρες μας...
Μπορεί ένα μικρό παιδί να φέρει μια μεγάλη αλλαγή; Μπορεί να μαλακώσει καρδιές απολιθωμένες από την απώλεια, να «ξεβολέψει» μικρούς και μεγάλους, κινητοποιώντας τους προς τη ζωή; Η απάντηση είναι ναι, όπως το «ναι» που η ίδια η Χάιντι λέει στη ζωή...