Κάθαρση

Γίνε ο πρώτος που θα αξιολόγησει αυτό το προϊόν

Η Λ Ι Α Ν Θ Ο Ι Πονάνε οι άνθρωποι Το πιο μεγάλο τους χαμόγελο φορούν για να το κρύψουν Μ’ ένα δεν βαριέσαι, ξεγλιστράνε απ’ τη δυστυχία τους Σαν ηλίανθοι που αναγκαστικά κοιτάζουνε τον ήλιο Με την πρώτη βροχή γέρνουν το κεφάλι Μα ο σπόρος τους γεμάτος Και ντύνονται τα δάκρυα Για κουκούλα σκεπάζονται μια ψεύτικη δύναμη Κι αρνούνται να λυγίσουν Σαν βρέφη ν’ αγκαλιάσουνε τα πόδια τους να κοιμηθούν Να αφήσουν την απογοήτευση να ξεχυθεί στα μάτια Κι ο ήλιος τους ποτέ δεν ανατέλλει γιατί τον κρύβουν Αν δεν δύσεις, πώς θα γεννηθείς ξανά; Κ Α Θ Α Ρ Σ Η Όταν σε φίλο τις μύχιες σκέψεις ακουμπήσεις κι επίκριση δεν λάβεις Σαν εξομολόγηση που κανένας δεν είν’ αγιότερος από τον άλλο Όταν δίχως να σε δουν προσφέρεις κι ας μην έχεις αύριο ούτε κι εσύ...

Κωδ.Προϊόντος: 286161

ISBN: 978-618-5675-62-2

Συγγραφέας: Υφαντίδου Αναστασία

Τιμή χωρίς έκπτωση: €12,72

Τιμή: €11,45

Ποσότητα:

i h

Χρόνος παράδοσης: 1-3 μέρες

Χαρακτηριστικά
Περιγραφή
Αξιολογήσεις
Επικοινωνήστε μαζί μας

Προδιαγραφές προϊόντων

Ημερομηνία Έκδοσης	9/2023
Σελίδες	64
Εξώφυλλο	Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις	23x16

Η Λ Ι Α Ν Θ Ο Ι Πονάνε οι άνθρωποι Το πιο μεγάλο τους χαμόγελο φορούν για να το κρύψουν Μ’ ένα δεν βαριέσαι, ξεγλιστράνε απ’ τη δυστυχία τους Σαν ηλίανθοι που αναγκαστικά κοιτάζουνε τον ήλιο Με την πρώτη βροχή γέρνουν το κεφάλι Μα ο σπόρος τους γεμάτος Και ντύνονται τα δάκρυα Για κουκούλα σκεπάζονται μια ψεύτικη δύναμη Κι αρνούνται να λυγίσουν Σαν βρέφη ν’ αγκαλιάσουνε τα πόδια τους να κοιμηθούν Να αφήσουν την απογοήτευση να ξεχυθεί στα μάτια Κι ο ήλιος τους ποτέ δεν ανατέλλει γιατί τον κρύβουν Αν δεν δύσεις, πώς θα γεννηθείς ξανά; Κ Α Θ Α Ρ Σ Η Όταν σε φίλο τις μύχιες σκέψεις ακουμπήσεις κι επίκριση δεν λάβεις Σαν εξομολόγηση που κανένας δεν είν’ αγιότερος από τον άλλο Όταν δίχως να σε δουν προσφέρεις κι ας μην έχεις αύριο ούτε κι εσύ. Κάθαρση ’ναι μάτια μου στη θάλασσα ν’ αφεθείς Στο κύμα να ξαπλώσεις σαν να γεννήθηκες ξανά Βρέφος αμόλυντο κι άσπιλο που κλαίει γοερά γιατί αυτό ξέρει όταν πονά Το λάθος σου να τ’ αγκαλιάσεις και να σε συγχωρέσεις Σαν να παίρνεις ξανά την πρώτη σου ανάσα Σκέψεις σαν ιστός αράχνης Σκοτάδι ο νους και ψάχνει λίγο φως Όσα όφειλες μα δεν τόλμησες ποτέ Όσα θέλησες μα δικά σου δεν ήταν για να τα κατέχεις Άφεση από άλλους μη ζητείς Ανθρώπους πολλούς, φίλους και μικρούς θεούς Από σένα μόνο που κατάφερες να σ’ αδικείς μαζί με τους πολλούς τους άλλους.

0 Αξιολόγηση(εις)

Γράψτε τη δική σου αξιολόγηση Κλείσιμο

Το προϊόν μπορεί να αξιολογηθεί μόνο μετά την αγορά του
Μόνο οι εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να γράψουν σχόλια

Ονοματεπώνυμο *

Το email σας *

Θέμα: *

Μήνυμα *

Βιβλία του ίδιου Συγγραφέα

Ήσυχοι θόρυβοι

«Βάνε στο νου σου τα λιμάνια, τις θάλασσες, τους ποταμούς… Όλα μαζί δεν φτάνουν να δείξουν των ψυχών μας τους δεσμούς»...

€10,00 €8,50