Η Μαρία Ντολθ, αφηγήτρια και κεντρική ηρωίδα του βιβλίου, έµαθε το όνοµα του Ντεβέρν όταν τον είδε στη φωτογραφία της εφηµερίδας, "µαχαιρωµένο και µε ξεκούµπω τοπουκάµισο, λίγο πριν μεταβληθεί σε πτώµα: το τελευταίο πράγµα που πρέπει να συνειδητοποίησε ήταν ότι τον μαχαίρωναν κατά λάθος και χωρίς αιτία"....
Με εκτίμηση, αν όχι με άδολη αγάπη, αλλά και με ειρωνεία και χιούμορ ο Χαβιέρ Μαρίας, ένας μεγάλος συγγραφέας της εποχής μας, φιλοτεχνεί τα ιδιαίτερα πορτρέτα συγγραφέων όπως ο Φώκνερ, ο Κόνραντ, ο Κόναν Ντόυλ, ο Ναμπόκοφ, η Ντίνεσεν, ο Χένρυ Τζέημς....
Ένας διάσημος τραγουδιστής της Καταλανικής όπερας, γνωστός με το όνομα ο Λέων της Νάπολης, είναι ο αφηγητής μιας ιστορίας που μόλις του την ξανάφερε στη μνήμη ένα όνειρο....
Όπως και στο Καρδιά τόσο άσπρη, έτσι κι εδώ η πρώτη φράση του συγγραφέα ήδη λέει πάρα πολλά: "Κανείς δεν σκέφτεται ποτέ πως μπορεί να βρεθεί με μια πεθαμένη στην αγκαλιά του και πως δεν θα ξαναδεί το πρόσωπο του οποίου το όνομα θυμάται"....
Με αφορμή την ταραχώδη και σχεδόν κινηματογραφική διάλυση της οικογένειας Τάγκερ το 1922, ο Χαβιέρ Μαρίας αφηγείται - με το διαβρωτικό χιούμορ που πάντα τον διακρίνει - μια σειρά από συναρπαστικές ιστορίες που περνούν από το νουάρ μυθιστόρημα στο μελόδραμα, από το βουκολικό δράμα στις ιστορίες του αμερικανικού εμφυλίου και στον πόλεμο των γκανγκστερικών συμμοριών της εποχής της ποτοαπαγόρευσης....
Ξεκινώντας από κάποια "προαισθήματα καταστροφής" στη διάρκεια του γαμήλιου ταξιδιού του στην Αβάνα, ο αφηγητής αναζητά την εξήγησή τους στο παρελθόν, προτιμώντας παρ όλα αυτά να μη μάθει, γιατί ξέρει πόσο επικίνδυνο είναι ν ακούει κανείς και πως, από τη στιγμή που θ ακουστεί κάτι, δεν μπορεί πια να ξεχαστεί....