Η συλλογή αυτή, εκ πρώτης όψεως, αποτελείται από στίχους γραμμένους περιστασιακά, ασύνδετους μεταξύ τους, μια που άλλοτε περιγράφουν εντυπώσεις από ταξίδια σε πόλεις και σε τόπους της ελληνικής γης, ενώ άλλοτε, περιγράφουν έντονα συναισθήματα, προβληματισμούς και αγωνίες της καθημερινής ζωής....
Το ποίημα αυτό φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα είδος μνημόσυνου ή μνήμης για όσους γεννήθηκαν φτωχοί, έζησαν με όνειρα για ευτυχία ανθρώπινη, αγωνίστηκαν για την υλοποίησή τους, αλλά στο τέλος νικήθηκαν από την αμείλικτη ζωή και πέθαναν "γιατί ήταν φτωχοί!", καθαροί, αθώοι και αδύναμοι!...
Οι στίχοι συνήθως περιγράφουν, με ποιητικό τρόπο, βιώματα και αντιστοίχως αισθήματα και εντυπώσεις από την προσωπική ζωή καθώς και τον κοινωνικό περίγυρο....
"Τα όσα γράφονται παρακάτω είναι προσωπικές αναμνήσεις αλλά και πληροφορίες από πρόσωπα, κατ εμέ πολύ αξιόπιστα, και οι οποίες πληροφορίες έχουν διασταυρωθεί στο πέρασμα των χρόνων και έχουν επαληθευθεί....
Πρόκειται για την ιστορία μιας απλής γυναίκας της επαρχίας, που αγαπά και παντρεύεται έναν άντρα με τον οποίο και κάνει οικογένεια, αποκτάει και δυο παιδιά...
Μετά από τον ηρωικό αγώνα και την οδυνηρή οπισθοχώρηση του ΔΣΕ, μετά από την πολύχρονη πολιτική προσφυγιά και τη φυσική απουσία από την πατρίδα, ήρθε η μεγάλη ώρα της επιστροφής στην πατρώα γη, στο πατρικό σπίτι, στην οικογένεια...