Ήταν μια φορά κι έναν καιρό, στη μέση ενός απέραντου ωκεανού, ένα μικρό νησί με όνομα παράξενο και κατοίκους μικροσκοπικούς, που όλη μέρα έπαιζαν και τραγουδούσαν και δούλευαν μόνο όταν είχαν κέφι...
Χριστούγεννα ξημέρωνε, λίγο ήθελε ακόμα, κι ο Πι μαζί με τον Φι, δυο δίδυμα μικρά καλικαντζαράκια, είχαν πολλή αγωνία! Κρατούσαν το μεγάλο πριόνι και με μανία έκοβαν το δέντρο της γης… Ξαφνικά σταμάτησαν και κοίταξαν ο ένας τον άλλον...
Εφτά διαδρομές στο σύγχρονο Ηράκλειο “Η γριά Χάιδω, που ζούσε χρόνια σε τούτο το μαγαζί, κρατούσε ένα δίσκο που ’χε πάνω του ένα ποτηράκι κονιάκ, έναν μπακλαβά και μπόλικα ζεστά μπεμπλέκια ...
Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα παράξενο δάσος γεννήθηκε ένα κοριτσάκι με κατακόκκινα μαλλιά σαν το χρώμα της δυνατής φωτιάς, μεγάλα αμυγδαλωτά μάτια στο χρώμα της θάλασσας και μάγουλα πιο κόκκινα κι από τις φράουλες την άνοιξη...