Μια φορά κι έναν καιρό, σ ένα χωριό που καταλήστευε ένας άγριος και απάνθρωπος Δράκος ζούσε και μια παρέα από δεκατρία παιδιά, πολύ ζωηρή και ατίθαση....
Το ποτάµι της ζωής κουβαλάει στη ροή του µαζί µε τα καθηµερινά γεγονότα και πολύτιµα ψήγµατα µαγείας, που κάνουν τις ζωές των ανθρώπων πιο λαµπερές, πιο ενδιαφέρουσες και ελκυστικές στο διάβα των αιώνων....
Ένα πέπλο ομίχλης, αφού κατάπιε λαίμαργα το φεγγαρόφωτο, περιέβαλε το σπίτι και μια φωνή στριγκή και υποχθόνια έκανε τη Χιλιάκριβη να λουφάξει έντρομη στο υπόγειο, αγκαλιάζοντας το μαντίλι της και ελπίζοντας το κακό να περάσει γρήγορα....
Οι "αγκαθωτές ιστορίες" µας δεν είναι τίποτ άλλο από µια παραµορφωτική προσέγγιση σκηνών της καθηµερινότητας, που λίγο πολύ όλοι µας έχουµε ζήσει είτε ως µάρτυρες είτε ως πρωταγωνιστές....
Ο παππούς, σφίγγοντας τη ροζιασµένη µαγκούρα του, συνέχισε να διηγείται στο διψασµένο παιδί την ιστορία του γίγαντα: Ο Βρόντης που λες γιόκα µου, σαν δει απ τη βίγλα του πως τα χωράφια ξεράθηκαν και τα ποτάµια άρχισαν να στερεύουν, µπαίνει φουριόζος στη σπηλιάπου έχει για αποθήκη και ξεκινάει να βγάζει τα βαρέλια του έξω ένα-ένα....