Έπειτα από σχεδόν δύο δεκαετίες ο Άρις Γεωργίου επιστρέφει στα πινέλα και τα χρώματα και συνάμα στην ανάγκη του για τη χειρονακτική σχέση με την τέχνη, την οποία παλαιότερα του στερούσαν η οθόνη, το πληκτρολόγιο, ο φακός και ο μεγεθυντής....
Ως αρχιτέκτονας και φωτογράφος, ο Άρις Γεωργίου σε αυτή την ενότητα φωτογραφιών στρέφει το κύριο ενδιαφέρον του στην ιδιαιτερότητα μιας σειράς από σκάλες που συνάντησε σε διάφορα μέρη του κόσμου -στην Ελλάδα, την Ινδία, τη Ρωσία, την Αγγλία και σε ικανό βαθμό στη Γαλλία, την οποία επισκέπτεται συχνά....
Αναδρομή στο σύνολο της φωτογραφικής παραγωγής του Άρι Γεωργίου που συνδυάζεται μ ένα προσωπικό αφηγηματικό κείμενο, στο οποίο εκτίθεται και ο προβληματισμός του δημιουργού μαζί με το φωτογραφικό του έργο....
Ένα πρόσωπο όπως η Ζακελίνα, Τζάκη την έλεγα συχνά εγώ, τρία- τέσσερα χρόνια μεγαλύτερή μας, τότε ήταν ίσως εικοσιπέντε, με μεγαλύτερο από το δικό μας παρελθόν πίσω της, με μια ομορφιά ανεπιτήδευτη, με φιλαρέσκεια υγιή και όχι ναρκισιστική, με την ωραιότερη μέση του κόσμου, ζώντας μάλιστα εκείνη μόνη της σε μιαν εποχή που εμείς, όταν επιστρέφαμε από τις σπουδές για διακοπές, φιλοξενούμασταν ακόμη στους γονείς, ένα τέτοιο πρόσωπο λέω, είχε τα φόντα για να μας απασχολήσει....
Φωτοπαρακείμενα, με όση ετυμολογική και συνδηλωτική διαφάνεια μπορούσε να επιστρατεύσει ο νεολογισμός, ονόμασε ο Άρις Γεωργίου τα γραφτά του που αφορμή έως κατάληξή τους είχαν φωτογραφικές εικόνες, ήδη από το ομώνυμο Βιβλίο του των εκδόσεων του Εντευκτηρίου το 1992...