Δεν υπάρχουν προϊόντα στο καλάθι σας.
Πρόκειται για τη δεύτερη, αναθεωρημένη και επαυξημένη ποιητική συλλογή τού «απαισιόδοξου» Νικολάου Πεστηλματζή που δηλώνει ότι το επάγγελμά του είναι ποιητής. Η συλλογή φιλοξενεί τριάντα δύο ποιήματα και είναι αφιερωμένη στον πατέρα του Δημήτρη. Στην παρούσα συλλογή αποτυπώνονται εμπειρίες, βιώματα, παντοτινοί έρωτες, έντονα συναισθήματα χαράς και λύπης, η καθημερινότητα εν γένει… Όλα ανεξαιρέτως τα ποιήματα είναι διανθισμένα μ’ έναν μελαγχολικό τόνο κι η αδημονία για το επόμενο ποίημα να ισοδυναμεί κάθε φορά με την ευχάριστη «επανάπαυση» στο τρέχον. Χαρακτηριστικό των στίχων του το ανάλαφρο άγγιγμα των θαυμάτων της ζωής και οι λέξεις, θαρρείς χρώματα από μιαν αδιόρατη παλέτα.