Ο Αττίλιο Βανόλι γεννήθηκε στην πόλη Gavirate στην επαρχία του Βαρέζε, όπου ζει και εργάζεται. Το 1998 δημοσιεύεται η πρώτη συλλογή παραμυθιών του με τίτλο Τα παραμύθια του τζιτζικιού και το 2001 εκδίδεται η δεύτερη συλλογή με τίτλο Παραμύθια του παγιδευμένου σύννεφου. Το ίδιο έτος, κέρδισε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία «Δημοσιευμένα βιβλία» στον λογοτεχνικό διαγωνισμό “Premio Letterario Città di Arona G.V.Omodei Zorini”. Στον 10ο Εθνικό Διαγωνισμό Νεανικής Λογοτεχνίας “Zaccaria Negroni”, κέρδισε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία «Μυθιστορήματα». Το 2002 κέρδισε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία «Μυθιστορήματα» στον 11ο Εθνικό Διαγωνισμό Νεανικής Λογοτεχνίας “Zaccaria Negroni”. Το 2005 εκδίδεται η συλλογή παραμυθιών με τίτλο Ζούσε κάποτε η Geraldina, διηγήματα και παραμύθια ενός χελιδονιού. Το 2006 εκδίδεται το εικονογραφημένο παραμύθι Οι μάγισσες ζαχαροπλάστισσες. Τον Οκτώβριο του 2010 δημοσιεύεται το μυθιστόρημα “FLEUR”, που διηγείται τις περιπέτειες ενός έξυπνου και ζωηρού κοριτσιού. Το 2011 κέρδισε το πρώτο βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό “Via Francigena” στην κατηγορία «Μυθιστορήματα για παιδιά» με το βιβλίο “Fleur”. Το 2012 στον Διεθνή Διαγωνισμό Λογοτεχνίας και Ποίησης “PORTUS LUNAE” κέρδισε το βραβείο «Λογοτεχνικό Βραβείο Παιδικού Μυθιστορήματος» με το βιβλίο “Fleur”. Τον Οκτώβριο του 2016 δημοσιεύεται το πρώτο μυθιστόρημα του για ενήλικες, με τίτλο Ταξίδι στην Προβηγκία - Vivre la Vie. Τον Σεπτέμβριο του 2018 δημοσιεύεται το βιβλίο Η μαγική ιστορία της γιαγιάς Οόνα. Τον Νοέμβριο του 2021 δημοσιεύεται το βιβλίο “Le Favole di Rodi” (Τα Παραμύθια της Ρόδου) από τον εκδοτικό οίκο “Casa Editrice NeP Edizioni Srls” και το οποίο τώρα κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ (μετάφραση της Χαϊδεμενοπούλου Γεωργίας). Τον Μάϊο του 2022 κέρδισε Βραβείο Κριτικής Επιτροπής για το έργο Μία απατεώνισσα, στην κατηγορία «Μυθιστόρημα με ελεύθερο θέμα». Έγραψε επίσης κωμωδίες για το θέατρο και για το κουκλοθέατρο και τραγούδια με σκοπό διδακτικό. (Πηγή: "Εκδόσεις Όστρια", 2024)
Ζούσε κάποτε ένα κοριτσάκι που έκλαψε πάνω στη μπουκαμβίλια του Δέντρου της πλατείας, ενώ ο ηλικιωμένος Δημήτρης στο νησί της Ρόδου, είχε στραμμένο το βλέμμα του προς τους Αγγέλους και τον Ήλιο...