Όποιος έχει περάσει από τα νερά της βάπτισης μπορεί να καυχιέται ότι έχει ήδη χειροτονηθεί ιερέας, επίσκοπος και πάπας, μολονότι δεν αρμόζει στον καθένα να ασκεί ένα τέτοιο λειτούργημα...
Ο 20ός αιώνας είναι παράδοξος: Ενώ είναι κατεξοχήν ο αιώνας του αποχριστιανισμού της Ευρώπης, είναι ταυτόχρονα και αιώνας μεγάλης θεολογικής άνθησης - μετά τον Μεσαίωνα η Ευρώπη δεν είχε ξαναζήσει τέτοια θεολογική παραγωγή, με τεράστιους θεολόγους και επιβλητικά έργα...
«Le but le plus profond de l’homme est de devenir saint» par conséquent, «le saint baptême est le commencement d’un voyage et non sa conclusion»
C’est ce voyage que décrit le métropolite Hierotheos (encore archimandrite Vlachos lors de la parution de ce livre en 1992)...
Πρωτίστως όμως η «εισβολή» του γεγονότος Ιησούς Χριστός στην ιστορία του γένους των ανθρώπων, αλλά και στην εν γένει ιστορία του σύμπαντος κόσμου, υπήρξε καταλυτική άπαξ και δια παντός...
Στην ανάμνηση λοιπόν του Χριστού, στην Θεία Ευχαριστία, μαζευόμαστε ως αδέλφια γύρω από το Πατρικό τραπέζι, να προσευχηθούμε από κοινού (όλες οι προσευχές εκφέρονται (όπως είπαμε) σε πληθυντικό αριθμό… δεόμεθα… παρακαλούμε… ἡμεῖς… καταξίωσον ἡμᾶς…) ευχαριστώντας τον Πατέρα μας, που έστειλε τον Μεγάλο Αδερφό μας να γίνει άνθρωπος σαν εμάς, να μας δείξει-διδάξει τον τρόπο να Του μοιάσουμε, και να μας δώσει ως Σώμα Του και Αίμα Του, αυτά που συντηρούν την σωματική μας ύπαρξη ψωμί και κρασί μεταβάλλοντάς τα...