Το χάικου, όπως αναλύθηκε σε παλαιότερα εισαγωγικά, επεξηγηματικά μου κείμενα, δεν παρουσιάζει ή περιγράφει μία αντίθεση, αλλά τουναντίον, δημιουργεί μια ακρότατη αντίθεση ανάμεσα σε παράλληλα, παρόμοια ή ανόμοια πράγματα...
Πρόκειται για μια συλλογή 42 ποιημάτων μικρής φόρμας, με τον τρόπο των χαϊκού, αυτής της λιτής, δηλαδή, αποτύπωσης του ποιητικού φαινομένου σε ένα τρίστιχο, με τη γνωστή αναλογία συλλαβών (5-7-5)...
Αν μπορείς να ονειρεύεσαι δίχως να γίνεις του ονείρου σου σκλάβος, […] αν μπορείς να υποφέρεις ν’ ακούς την αλήθεια που ο ίδιος σου είπες, […] κι αν ποτέ, ούτε οι φίλοι ούτε οι εχθροί να σε κάνουν μπορούν να πονέσεις, […] τότε θα ‘ναι όλη η Γη σα δικιά σου, ως και κάθε που υπάρχει σε τούτη, και –περισσότερο ακόμα– θε να ’σαι ένας άνθρωπος πλέριος, παιδί μου...