- Τι γίνεται μετά το θάνατο; - Τι είδους σώμα θα έχετε όταν αφήσετε το υλικό σας σώμα στη γη; - Θα συναντήσετε γνωστούς μετά; - Τι είδους εξέταση γίνεται μετά το θάνατο; - Πως θα βοηθήσετε τους αγαπημένους σας όταν έρθει η ώρα τους για να φύγουν ήρεμα και συνειδητά; - Πως θα είσαστε έτοιμοι να αφήσετε το σώμα σας χωρίς φόβο όταν έρθει η στιγμή;
Επειδή στην όλη λειτουργία της φύσης το κάθε τι έχει ένα σκοπό ύπαρξης, το φαινόμενο της ανθρώπινης συνείδησης, και ειδικότερα η γνώση του επικείμενου θανάτου, δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται σε κάποιον σκοπό, που να έχει σχέση με την επιβίωση και την αναπαραγωγή, όπως συμβαίνει με όλα τα υπόλοιπα έμβια όντα....
H συνείδηση της θνητότητας, αποκλειστικό γνώρισμα του ανθρώπου, τραγικό προνόμιό του, εκτός από παντοτινή μήτρα αγωνίας, φόβου και δυστυχίας, αποτελεί ταυτόχρονα και κινητήρια δύναμη της ζωής, πηγή της τέχνης, της σκέψης και της δημιουργίας....
Δικαιούται ο άνθρωπος να αναζητά και να προετοιμάζεται για έναν "θάνατο γενναίο" και "ενάρετο", έναν "θάνατο ωραίο" ή ακόμη έναν "θάνατο ευτυχισμένο" ή είναι καταδικασμένος να περιμένει τον θάνατό του, ανησυχώντας και "παρακαλώντας" την Φύση, τον Θεό ή και την τύχη να του επιφυλάξουν έναν θάνατο όσο το δυνατόν λιγότερο οδυνηρό και λιγότερο εξευτελιστικό, μετατρέποντας έτσι την ζωή του σε θάλαμο αναμονής ή και σε φυλακή; Διότι αν ο θάνατος είναι γεγονός φυσικό ή θέλημα Θεού, που αναπόφευκτα μας περιμένει, και όχι μία πράξη την οποία ελεύθερα αποφασίζουμε, τότε η ζωή είναι φυλακή, κι ο άνθρωπος κατάδικος του θανάτου....
Γράφοντας την ιστορία του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι στη νεώτερη Δύση βίωσαν και παράστησαν τον θάνατο, ο Vovelle γράφει συνάμα μια ιστορία των ευρωπαϊκών νοοτροπιών από μιαν ιδιαίτερα γόνιμη σκοπιά....
Γράφοντας την ιστορία του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι στη νεώτερη Δύση βίωσαν και παράστησαν τον θάνατο, ο Vovelle γράφει συνάμα μια ιστορία των ευρωπαϊκών νοοτροπιών από μιαν ιδιαίτερα γόνιμη σκοπιά....