Η σύντομη μεν, όμως πολύ σημαντική παρά ταύτα πραγματεία του Καντ με τον πλήρη τίτλο Φυσική μοναδολογία: Η σε συνδυασμό με τη γεωμετρία χρήση της μεταφυσικής στη φυσική φιλοσοφία, ένα πρώτο δείγμα της οποίας περιλαμβάνει τη φυσική μοναδολογία συντάχθηκε το 1756...
Το βιβλίο του Σεμπάστιαν Γκάρντνερ, Ο Καντ και η Κριτική του Καθαρού Λόγου, είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα εγχειρίδια εισαγωγής στο βασικότερο ίσως κείμενο της νεότερης φιλοσοφίας...
Τι είναι ο χώρος; Είναι άραγε –όπως ισχυρίζεται ο Νεύτωνας– μια πραγματική και αυθυπόστατη οντότητα, ανεξάρτητη από τα όντα που ο ίδιος εμπεριέχει, ένας χώρος δηλαδή «απόλυτος»; Ή μήπως δεν είναι μάλλον παρά –όπως διατείνεται ο Λάιμπνιτς– ένα προϊόν αφαίρεσης, η συσχέτιση των όντων ειλημμένη καθ’ αυτήν, ένας χώρος δηλαδή «σχετικός»; Η συντομότατη, όμως και μεστότατη πραγματεία Περί του πρώτου θεμέλιου λόγου της διάκρισης των διευθύνσεων στον χώρο, η οποία συντάχθηκε και δημοσιεύθηκε το 1768 (δύο μόλις χρόνια προτού ξεκινήσει η σιωπή και βαθιά περισυλλογή του Καντ που οδήγησε στην εκπόνηση της Κριτικής του καθαρού Λόγου) συνιστά πολύτιμο τεκμήριο για την εξέλιξη του καντιανού στοχασμού: Ο χώρος δεν συνιστά μεν εδώ ακόμη a priori παράσταση και όρο της δυνατότητας της εμπειρίας και των αντικειμένων αυτής, αποδεικνύεται όμως ήδη προϋπόθεση της παράστασης των όντων...
Από τις τρεις "Κριτικές" του Kant που εθεμελίωσαν στα τέλη του 18ου αιώνα τη φιλοσοφική σκέψη σε νέες αρχές και άνοιξαν τους ορίζοντες για το μέγα κίνημα του Γερμανικού Ιδεαλισμού,
Η ηθική σκέψη του Καντ, με χαρακτηριστικό γνώρισμα την παραγωγή ηθικών κανόνων με αναφορά σε αιτήματα πρακτικής ορθολογικότητας, αποτέλεσε μια ρηξικέλευθη θεωρία στο πεδίο της ηθικής φιλοσοφίας...
Η ΔΙΕΝΕΞΗ ΜΕ ΤΟΝ EBERHARD Η Διένεξη με τον Eberhard είναι η δημόσια απάντηση του Καντ στη σφοδρή κριτική του Johann August Eberhard κατά της υπερβατολογικής φιλοσοφίας και ταυτόχρονα ένας συνοπτικός αλλά περιεκτικός σχολιασμός της Κριτικής του καθαρού Λόγου...
Οι Πρώτες μεταφυσικές αρχές της φυσικής επιστήμης είναι ένα από τα μείζονα έργα της κριτικής φιλοσοφίας και αναμφίβολα το σπουδαιότερο έργο της καντιανής φιλοσοφίας της φύσης (και ουσιώδες μέρος της Μεταφυσικής της φύσης, η οποία δεν δημοσιεύθηκε ποτέ ως αυτοτελές έργο)...
Τα δύο δοκίμια που περιλαμβάνονται στον παρόντα τόμο ανήκουν στη δεύτερη φάση της προκριτικής περιόδου, στην οποία ο Καντ απομακρύνεται βαθμιαία από τον δογματικό ορθολογισμό...
Σύμφωνα με την κατηγορηματική θέση του Καντ, για την ουσιαστική πραγμάτευση της Λογικής και ιδίως της Στοιχειολογίας δεν χρειάζεται τίποτε περισσότερο από τη θεωρία των τριών κύριων λειτουργιών του νοείν: των εννοιών, των κρίσεων και των συλλογισμών...
Η επιστολή της 21ης Φεβρουαρίου 1772 του Immanuel Kant στον φίλο και μαθητή του Marcus Herz αναγνωρίζεται από όλους τους μελετητές της καντιανής φιλοσοφίας ως ένα από τα σπουδαιότερα τεκμήρια που διαθέτουμε σχετικά με την εξέλιξη της σκέψης του...
την κριτική που αποκαλείται γενικά Κριτική του καθαρού Λόγου, έπρεπε ουσιαστικά να κατοχυρωθεί η ασφαλής, αλλά αποκλειστική κυριότητα της νόησης -η οποία έχει τον δικό της τομέα, και μάλιστα στη γνωστική ικανότητα, εφόσον περιέχει a priori συστατικές αρχές της γνώσης- απέναντι σε όλους τους υπόλοιπους διεκδικητές...