Ο Σουν Τσου αντλεί από τη σκέψη του Κομφούκιου και του Λάο Τσε: η σοφία έχει πρακτική ισχύ, η γνώση είναι δύναμη, η απερισκεψία και η άγνοια οδηγούν στον όλεθρο...
Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι ένας συνεχής πόλεμος, μια διαρκής μάχη του ανθρώπου ενάντια στα στοιχεία της φύσης αλλά και ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό! Αίμα, φωτιά και θάνατος σε κάθε σελίδα της ηρωισμός, θάρρος και ανδραγαθήματα σε κάθε παράγραφό της....
Η έκδοση αφορά σε μία σημαντική μελέτη των εμφυλίων πολέμων της ευρωπαϊκής ηπείρου στον εικοστό αιώνα – του ιρλανδικού, του ισπανικού, του ελληνικού και του γιουγκοσλαβικού...
Η Τέχνη του Πολέµου δεν έγινε απαραίτητο ανάγνωσµα τους τελευταίους αιώνες µόνο για όσους ενδιαφέρονται για στρατιωτικά θέµατα, αλλά και ο απόλυτος οδηγός στρατηγικής σε επιχειρήσεις, πολιτική, µάνατζµεντ, µάρκετινγκ, οικονοµικά, ακόµα και στα αθλήµατα, ιδίως εκείνα που εξαρτώνται πολύ από τη στρατηγική και την τακτική όπως, για παράδειγµα, είναι το ποδόσφαιρο ή το µπάσκετ...
- Είναι ο πόλεμος ένα εγγενές χαρακτηριστικό των ανθρώπινων κοινωνιών; - Μπορεί ο πόλεμος να αποφευχθεί; - Είναι δυνατόν ο πόλεμος να εξαλειφθεί ως φαινόμενο που διαπερνά τις ανθρώπινες κοινωνίες, επηρεάζοντας τις κοινωνικές δομές, τις θεσμικές και πολιτικές κρατικές οντολογίες, καθώς βέβαια και ολόκληρες ιστορικές περιόδους για την ανθρωπότητα; - Είναι η έναρξη κάθε νέου πόλεμου το τέλος της πολιτικής και η απαρχή μιας νέας βαρβαρότητας; Σε τι χρειάζεται η θεωρία πολέμου; - Είναι η θεωρία πολέμου μια κεκαλυμμένη ωδή θεωρητικοφανών αρχών προς την καταστροφική μανία του ανθρώπου; - Μπορεί ο ορθολογισμός να συνδυαστεί με τη θεωρία πολέμου ή ο πόλεμος ως φαινόμενο λαμβάνεται ad hoc ως το απόγειο του ανορθολογισμού; Αυτά είναι τα κεντρικά ερωτήματα που το παρόν έργο επιθυμεί να συνεισφέρει στον ευρύτερο θεωρητικό διάλογο που λαμβάνει χώρα από την αυγή της ιστορίας μέχρι και σήμερα αλλά με συστηματικό τρόπο εντός των αμφιθεάτρων των Διεθνών Σχέσεων από το τέλος του Β ́ Παγκοσμίου πολέμου...
Τα ιδεολογικά ρεύματα του Διαφωτισμού και του Ρομαντισμού στην Ευρώπη επηρέασαν τους πρωταγωνιστές της στρατιωτικής σκέψης, οι οποίοι στη συνέχεια δόμησαν αέναες στρατιωτικές θεωρίες για την ερμηνεία του φαινομένου του πολέμου...
Το πρόβλημα του να διοικείς και να ελέγχεις ένα στρατό και να διατηρείς ένα αποτελεσματικό δίκτυο επικοινωνιών στους κόλπους του είναι παλιό όσο ο ίδιος ο πόλεμος.
Το 2001 η Ανθρωπότητα βίωσε έναν ακόμα σκληρό πόλεμο: Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ εισέβαλαν στο Αφγανιστάν, στοχεύοντας (επισήμως τουλάχιστον) στην εξόντωση των Ταλιμπάν και στην αναδημιουργία ενός διαφορετικού κράτους, δομημένο πάνω σε νέες βάσεις: Σταθερή οικονομία στα δυτικά πρότυπα, κράτος δικαίου, δημοκρατικές ελευθερίες...
Η σύγχρονη εποχή έχει επιταχύνει τις αλλαγές στους τρόπους και τα μέσα της σύγκρουσης και μπορεί ακόμη να ενσταλάξει αρκετό φόβο και αναστάτωση ώστε να δημιουργήσει νέους στόχους για τον ίδιο τον πόλεμο… Οι μεταβολές στη διεθνή ισορροπία ισχύος, αλλά κυρίως στο χώρο της Μεσογείου, έχουν οδηγήσει αναπόφευκτα σε αλλαγές στις κυριότερες απειλές για την ασφάλεια των κρατών που συνορεύουν με τη Μεσόγειο...