Στο έργο του «Η φιλοσοφία της αρχαίας ελληνικής κοινωνίας» ο Georgy Fedorovich Alexandrov, της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ εξετάζει την ιστορία της φιλοσοφίας από τη σκοπιά του ιστορικού υλισμού και με τα αντίστοιχα μεθοδολογικά εργαλεία, καταφέρνει μέσα σε λίγες σελίδες να παρουσιάσει ένα πανόραμα των βασικών φιλοσοφικών ρευμάτων και σχολών σκέψης στις αρχαίες ελληνικές κοινωνίες...
Φύσει ή θέσει, άραγε, ο στοχασµός; Είναι η φιλοσοφία το εγγενές της νόησης (και συνεπώς διακριτό της τµήµα), που δεν µπορεί παρά να αποτελεί ένα καταφύγιο απέναντι στο οντολογικά τιθέµενο πρόβληµα της ύπαρξης;
Η αναγνώριση και αποδοχή της αξίας του συλλογικού σώματος, χωρίς να βασίζουμε την προσωπική μας αξία στην απαξίωσή του, χωρίς να γίνεται αυτοσκοπός το να περισώσουμε την δυσαρέσκειά μας κάτω από όλες τις δυνατές συνθήκες,
Οι κυνικοί ήταν αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι που αντιστάθηκαν στο κυνήγι των υλικών αγαθών, στις κοινωνικές συμβάσεις, ακόμα και στους καθιερωμένους κανόνες ευγένειας, λέγοντας ένα ηχηρό και σθεναρό «Όχι!»...
Η φύση της γνώσης, το εφικτό και ο ρόλος της αποτέλεσαν διαχρονικό ανθρώπινο προβληματισμό, με εξέχουσα εκπροσώπηση στον ετερογενή χώρο της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας...