Πως αναπτύχθηκε η μουσική στην Ελλάδα στα διακόσια χρόνια της ευρωπαϊκής της συμπόρευσης στο σύνορο Ανατολής και Δύσης, Βυζαντίου και Ασίας; Πώς έγινε το πέρασμα από το ανώνυμο στο ατομικό, το πέρασμα από την μονοφωνία στην πολυφωνία, από το σύστημα της ανατολικής Μεσογείου στο συγκερασμένο ευρωπαϊκό, από τη βαλκανική ύπαιθρο στη μοντέρνα αστική αίθουσα συναυλιών; « Στη διαλεκτική ανάμεσα στην ατομική συνείδηση και την (φαντασιακή) κοινότητα, το έθνος, ή αλλιώς, ανάμεσα στην ενυπόγραφη ατομική δημιουργία και την ανώνυμη συλλογική προφορική έκφραση πρέπει να αναζητηθεί το πλαίσιο για την αφήγηση της ιστορίας της νεοελληνικής μουσικής … διαλεκτική που αποτέλεσε μέρος της πολύπλοκης σχέσης των Νεοελλήνων με τον Δυτικοευρωπαίο Άλλο…» απαντά ο Πάνος Βλαγκόπουλος στο συναρπαστικό αυτό δοκίμιο όπου περιαγωγικά, έρρυθμα και μαιευτικά αναπτύσσει τη θεωρία του για ένα θέμα που μας αφορά στη μουσική, αλλά και αλλού, και που τώρα αχνοφαίνεται η αρχή της ωρίμανσης για τη σοβαρή συζήτησή του...
Το βιβλίο αποτελείται από πέντε κεφάλαια όπου πραγματεύονται την μουσικοκριτική από ιστορικής πλευράς σε παγκόσμιο επίπεδο, αρχίζοντας από τον ορισμό της, την αρχική της εμφάνιση και την πορεία της στην ιστορία της μουσικής, τους βασικούς εκπροσώπους αυτής...
«Η δύναμη της μουσικής έγκειται στην ικανότητά της να απευθύνεται σε όλες τις όψεις του ανθρώπινου όντος – στη ζωώδη, τη συναισθηματική, τη διανοητική και την πνευματική...
Πρόκειται για ένα μουσικό-ανθρωπολογικό βιβλίο για τις ελεύθερες μουσικές, που έχει γράψει ο σαξοφωνίστας Jack Wright, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του αμερικανικού ελεύθερου αυτοσχεδιασμού...
Πώς μετέχουν οι μοιρολογίστρες της Χίου στη διεργασία του πένθους επιτυγχάνοντας παράλληλα τη γυναικεία αλληλεγγύη; Τι κάνει κάποια μέλη της κοινότητας των Πόντιων μουσικών της Θεσσαλονίκης, στο άκουσμα του Τραπεζούντιου συναδέλφου τους, να αναγνωρίζουν μια «γνήσια» ποντιακή φωνή, ενώ άλλα την
Παρότι η κυρίαρχη θεωρητική αντίληψη αμφισβητεί την αντικειμενικότητα της αξίας στην τέχνη, η τελευταία εξακολουθεί να αναπαράγεται μέσα από πρακτικές που δείχνουν να επικυρώνουν αυτήν ακριβώς την αντικειμενικότητα...
Το ενδιαφέρον μου τόσο ως συνθέτη όσο και ως μουσικολόγου, για το τι είναι σύνθεση, το πώς δηλαδή από την αρχική έμπνευση καταλήγουμε στην τελική της μορφοποίηση μέσα από τις διαδικασίες της σύνθεσης φθάνοντας κατ αυτόν τον τρόπο στη δημιουργία ενός έργου τέχνης, φαίνεται να απετέλεσε το υπόβαθρο πάνω στο οποίο βασίζεται η "λογική" αυτών των κειμένων κατά ένα συνειδητό ή μη συνειδητό τρόπο και λέω φαίνεται, γιατί μπορεί, στο οποιοδήποτε υπό διαπραγμάτευση επιλεγέν θέμα η σχέση μεταξύ αρχικής έμπνευσης και της τελικής της πραγμάτωσης να μην συνιστά μεν την πρώτη επιλογή διερεύνησης, αλλά τελικά να αναδεικνύεται έμμεσα με διάφορους τρόπους, ως αποτέλεσμα της μουσικολογικής ανάλυσης....