«Η παρούσα συστηματική έρευνα του Θανάση Κουτσογιάννη εμπλουτίζει το πεδίο της θεατρολογικής έρευνας με διττό τρόπο: πρώτα χαρτογραφώντας το ευρύτερο τοπίο των λαϊκών θεαμάτων στην προπολεμική Θεσσαλονίκη, και στη συνέχεια αποτυπώνοντας καταλεπτώς τη δραστηριότητα των καραγκιοζοπαιχτών στην πόλη για σαράντα χρόνια...
Αυτή η μονογραφία προάγει τη σχετική με το θέατρο σκιών έρευνα με τρόπο αποφασιστικό σε δύο τομείς: στο θέμα της καταγωγής και της εξέλιξης του θεάτρου σκιών στην ανατολική Μεσόγειο και στο θέμα της σημερινής ύπαρξης και απήχησής του στην Ελλάδα...
Το Θέατρο Σκιών, πιστό σε θέματα που αφορούν την επικαιρότητα, στρέφεται σε ζητήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά και απασχολούν γονείς και κηδεμόνες...
Υµνηµένος από τον Σικελιανό και τον Εγγονόπουλο, τον Τσαρούχη και τον Κουν, ύποπτος στις εξουσίες και περιφρονηµένος από κάποιους «αξιοπρεπείς» είτε «καλλιεργηµένους», ο περιθωριακός υποτίθεται ελληνικός Καραγκιόζης κατάφερε για πάνω από έναν αιώνα να µιλήσει καίρια για τα πιο κεντρικά, αισθητικά, κοινωνικά και πολιτικά µας προβλήµατα...
Χρειαζόμαστε άραγε ένα ακόμη βιβλίο για τον Καραγκιόζη;… Ασφαλώς όχι, αν πρόκειται για ένα ακόμη γυαλιστερό λεύκωμα, σχεδιασμένο να φέρει στα αστικά σαλόνια μας μια ζωηρόχρωμη πινελιά γραφικής λαϊκής τέχνης...
Κανείς δεν θα ξεχάσει εκείνο το πρωινό του Δεκέμβρη, όταν στις γειτονιές και τις ρούγες ακουγόταν η φωνή του Χατζηαβάτη, που διαλαλούσε: - Ακούσατε, ακούσατε! Ο πολυχρονεμένος μας πασάς απαγορεύει στους Ρωμιούς να γιορτάσουν φέτος τα Χριστούγεννα! Τότε ήταν που ανέλαβε δράση το επίλεκτο τάγμα εφόδου των Χριστουγέννων...