Οι τακτικές επισκέψεις της αφηγήτριας στο σπίτι των τυφλών συγγενών της μετατρέπονται σε εναγώνιες προσπάθειες να σώσει τον γιο τους από την ψυχική κατάρρευση, όταν εκείνος αρχίζει να σημειώνει ανύπαρκτες λέξεις σε χαρτάκια και να τα κολλάει παντού μέσα στο διαμέρισμα...
Ιστορίες τεράτων και ψυχοφάγων όντων από την παγκόσμια λαογραφική παράδοση, ψυχοπνίχτες, υδρόβια πλάσματα που φυλακίζουν αιώνια τις ψυχές, φρικαλέα φαντάσματα που κλέβουν τα πρόσωπα των ανθρώπων, δαίμονες που γαργαλάνε τα θύματά τους μέχρι θανάτου, διαβολικές οντότητες σε στοιχειωμένα γεφύρια, πνεύματα των δασών και των νερών, μυστηριώδεις απέθαντοι, έρωτες με νεκρούς, εωσφορικές μεταμορφώσεις και άλλες αφηγήσεις για παράξενα πλάσματα...
Το αφήγημα Σταυροί στο ακροθαλάσσι έχει διαλογική μορφή και στηρίζεται σε συζητήσεις που
διαμείφθηκαν το 1975 ανάμεσα στον συγγραφέα και στη γιαγιά του με κεντρικό άξονα
αναφοράς το θάνατο από νάρκη του γιου της και θείου του το 1945...
Το βιβλίο “Η στοά & άλλες υπερρεαλιστικές ιστορίες” του Νίκου Βασιλάκου αποτελείται από 10 υπερρεαλιστικά αφηγήματα, από τα οποία ξεχωρίζουν οι εκτενέστερες ιστορίες “Η στοά” και η “Οδός Νιόβης”, που συναπαρτίζουν και τον πυρήνα του αφηγηματικού ιστού όλου του βιβλίου...
- Πως συναντώνται οι ιστορίες των ανθρώπων;
- Γίνεται το δικό μου βίωμα να έχει θέση στην δική σου την ζωή;
- Μπορεί η ιστορία η δική μου να συγκινεί και εσένα, να σε προβληματίζει, να σε ευαισθητοποιεί, να σε αφορά εν τέλει;
Στην Κουρελαρία, ο Σταμάτης Κωνσταντινίδης αφηγείται είκοσι πέντε ιστορίες μιας προσωπικής διαδρομής από την παιδική του ηλικία μέχρι σήμερα...
Στη χώρα όπου δημοφιλείς άγιοι, νεκροί εδώ και τρεις αιώνες, απαιτούν κάθε είκοσι πέντε χρόνια να τους αλλάζουν τα άμφια και αγράμματοι καλόγεροι συνομιλούν με σαύρες ή ρίχνουν στα σκουπίδια τον Δαρβίνο, ακόμη και η πιο παρανοϊκή τερατολογία εντάσσεται σε μια ιδιότυπη «κανονικότητα» ενώ ταυτόχρονα κάθε απόπειρα για την άρθρωση στοιχειωδώς «ορθού λόγου» αντιμετωπίζεται ως «εξωφρενική», αν όχι ως υπαγορευμένη από τον ίδιο τον Διάβολο...
Με μια γλώσσα αιχμηρή, χειρουργική όπως και στα ποιήματά της, η Μαρία Κοπανίτσα ανατέμνει εδώ, χωρίς παραχωρήσεις, μεγάλα και εν μέρει απύθμενα θέματα της ζωής: συμβατικούς και αντισυμβατικούς έρωτες, ασθένειες, πόνο και ηδονή, στιγμές θανάτου, αναμνήσεις, γονείς και οικογενειακές ιστορίες, τους ξένους μέσα στην προσωπική ζωή...
Το βιβλίο «ΑΝΑΔΡΟΜΗ», προσφέρει στον αναγνώστη απλόχερα τη διαδρομή ενός αιώνα, με αγώνες, δυσκολίες, επιτυχίες, διακρίσεις, χαρές, και λύπες για το ανέβασμα στην κλίμακα της ζωής…
Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου περιλαμβάνονται δώδεκα διηγήματα που με νοσταλγία σκιαγραφούν σκηνές από την καθημερινότητα της εποχής εκείνης...