«Οι φάμα, για να συντηρήσουν τις αναμνήσεις τους, προβαίνουν στο βαλσάμωμά τους με τον ακόλουθο τρόπο: αφού εντοπίσουν την ανάμνηση με όλες της τις λεπτομέρειες, την τυλίγουν από την κορφή ώς τα νύχια μ’ ένα μαύρο σεντόνι και την ακουμπάνε στον τοίχο του σαλονιού, μ’ ένα καρτελάκι που λέει: ‘‘Εκδρομή στο Κίλνες’’ ή: ‘‘Φρανκ Σινάτρα’’...
Μέσα από μια περιπλάνηση στα πιο ρομαντικά σημεία του Παρισιού, θα απολαύσουμε μια ιστορία που θα αγγίξει τα μύχια της ψυχής μας και θα την ελευθερώσει για πάντα...
Μια νεαρή γυναίκα ξεθάβει από τον κήπο της κάποια οστά, που δεν ανήκουν σε ζώο· ένας ζητιάνος φέρνει την καταστροφή σε μια ολόκληρη γειτονιά· μια απόκοσμη παρουσία αναζητά μια θυσία σε μια λουτρόπολη· ένα κορίτσι νιώθει φετιχιστική έλξη για τις νοσούσες καρδιές· ένας ροκάς δέχεται από τις θαυμάστριές του, μετά τον φριχτό του θάνατο, έναν φόρο τιμής που ξεπερνά κάθε φαντασία· ένας νεαρός που βιντεοσκοπεί γυναίκες που φορούν ψηλά τακούνια και ζευγάρια που κάνουν έρωτα δέχεται μια πρόταση που θα του αλλάξει τη ζωή...
Κάτοικοι ενός κτιρίου, εργαζόμενες σε ένα γραφείο, δυο ηλικιωμένες αχώριστες αδερφές, ένα άνεργο διευθυντικό στέλεχος, ένας ταξιτζής που δεν έχει καταφέρει να κάνει οικογένεια… Θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι οι πρωταγωνιστές αυτών των διηγημάτων είναι «κανονικοί άνθρωποι», αλλά η τέχνη της Μαριάνα Σάντες είναι να κοιτάζει το κοινό και το συνηθισμένο από λίγο πιο κοντά, να γέρνει ελαφρά το βλέμμα προς το πλάι, για να βρει αυτήν τη λεπτή ανωμαλία που ανοίγει την πόρτα σε συναρπαστικούς κόσμους, τόσο προσωπικούς όσο και ξένους, που μας επιβεβαιώνουν ότι από κοντά, κανείς δεν είναι κανονικός...
Στην εποχή που τα ζευγάρια δεν είναι «μέχρι ο θάνατος να μας χωρίσει», παρά μέχρι να χωρίσουν οι ίδιοι, και στο περιβάλλον της επαναδιαπραγμάτευσης του ρομαντικού έρωτα,
Η Άνα Μαρία Σούα, η Αργεντινή βασίλισσα της μικρομυθοπλασίας, πολυβραβευμένη και δημοφιλής, με μεταφράσεις σε όλο τον κόσμο, υπογράφει τα διηγήματα που απαρτίζουν την παρούσα ανθολογία...
«Πρέπει να σας πω ότι αυτά τα μαθήματα τα αυτοσχεδίασα λίγο πριν έρθετε εσείς εδώ: δεν είμαι συστηματικός, δεν είμαι ούτε κριτικός ούτε θεωρητικός, οπότε αρχίζω να ψάχνω λύσεις μόλις μου τεθεί το πρόβλημα...
Τα Επτά άδεια σπίτια μάς επιτρέπουν να ρίξουμε μια ματιά μέσω ενός επίμονου φακού –του φακού του αφηγητή ή μερικές φορές του αναγνώστη– στο καθεστώς του τρόμου που προκαλεί η αίσθηση ότι κάποιος είναι παράταιρος, ότι δε «χωρά» στη ζωή του...
Η συλλογή μικροδιηγημάτων Ενοχλητικές δεσποινίδες είναι μια μεθυστική περιήγηση στην πυκνή βλάστηση της λατινοαμερικάνικης μικρομυθοπλασίας, στα τοπία της γυναικείας αστραπιαίας αφήγησης...
Οκτώ διηγήματα με φόντο το αργεντίνικο ποδόσφαιρο και τον ιδιαίτερο τρόπο που βιώνουν το πάθος για τη στρογγυλή θεά - εντός και εκτός γηπέδων - οι Αργεντίνοι....
"Όλα εξαρτώνται από τη διάθεση της στιγμής, επειδή ποτέ δεν θα μου περνούσε απ’ το μυαλό να διαλέξω έναν συγκεκριμένο τύπο ιστορίας μόλις εγώ ή εμείς σβήσουμε το φως και μπω σ’ εκείνη τη δεύτερη και ωραία μαύρη κουκούλα που μου φοράνε τα βλέφαρα, η ιστορία είναι εκεί, μια σχεδόν πάντα συναρπαστική αρχή ιστορίας, μπορεί να ’ναι ένας άδειος δρόμος μ’ ένα αυτοκίνητο να ’ρχεται απ’ το βάθος, ή η έκφραση του Μαρσέλο Μασίας όταν πληροφορείται πως πήρε προαγωγή, κάτι αδιανόητο ώς εκείνη τη στιγμή δεδομένης της ανικανότητάς του, ή απλώς μια λέξη ή ένας ήχος τα οποία επαναλαμβάνονται πέντ’-έξι φορές και από τα οποία αρχίζει να σχηματίζεται η πρώτη εικόνα της ιστορίας"....